شفا یافته حضرت زهرا(س) بود
و وی را در همان نوجوانی در بین هم سن و سالهای خود رد اخلاق حسنه. محبت، گذشت و شجاعت ارجح بر دیگران نمود، همچون دیگران در سن شش سالگی پا به دبستان نهاد و با سعی و کوشش فراوان دوره تحصیلات ابتدائی و راهنمائی را به پایان رسانید نقش فعال وی در جریانات انقلاب، در محل، در مدرسه و یا مسجد و بطور کلی در کوچه و بازار و محیط زندگی وی انکار ناپذیر است.
از معدود کسانی بود که در توزیع اعلامیه های امام در جریان انقلاب نقش فعالی را داشت و در جریان تظاهرات و راه پیمائیها فعالانه پیشقدم بود، و پس از پیروزی انقلاب از جمله اعضای اولیه بسیج بود و برای حراست از دست آوردهای عظیم این انقلاب احساس مسئولیت می نمود.
در سال 59 با شروع حمله تجاوز کارانه بعثی عراق به میهن اسلامی ایران نامبرده تصمیم بر رفتن به جبهه گرفت لیکن بدلیل نقش بسزائی که در واحد بسیج سپاه شهر ری داشت به وی اجازه رفتن داده نمی شد. ولی بهر صورت موفق شد برای اولین بار به یکی از جبهه های جنوب برود ، و مدت شش ماه در جبهه باشد.
روحیه والای او با حضور در جبهه قوت تازه تری گرفت و تعالی بیشتری یافت بطوری که خود را از این پس بطور کامل وقف جنگ مصالح اسلام و انقلاب کرد و پس از چندی دوباره به جبهه اعزام شد و در عملیات رمضان که مسئول دسته گردان انتخاب شد و با لشگر حضرت رسول (ص) جهت شرکت در عملیات " مسلم بن عقیل " به جبهه های غرب رفت و توفیق شرکت در این عملیات را پیدا کرد.
پس از عملیات به مرخصی آمد و به عضویت دائمی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی درآمد ، وی توکل والای داشت، ولو با تکیه بر این توکل ، واحد اطلاعات عملیات سیدالشهداء را برای خدمت در جنگ برگزید و لذا تصمیم گرفت یکسال در جبهه بماند که در این مدت در عملیاتها ی عاشورای 1و2و3 بعنوان مسئول اطلاعات گردان شرکت نماید و نیز توفیق شرکت در عملیاتهای والفجر مقدماتی و والفجر را نصیب وی شد.
در عملیات والفجر یک از ناحیه پا مجروح شد ، ولی پس از چند ماه و بهبودی نسبی دوباره عازم جبهه شد و در عملیاتهای بدر، خیبر شرکت نمود، و دوباره از ناحیه شانه و فک مجروح شد ولی این بار سعی کرد خانواده اش از این موضوع مطلع نشوند و بمحض بهبودی جهت شرکت در عملیات والفجر چهار به جبهه رگشت، پس از عملیات به تهران و سپس جهت زیارت امام هشتم به مشهد مشرف شد، و پس از مراجعت دوباره جهت شرکت در عملیات والفجر هشت به جبهه اعزام شد. که در این عملیات مسئول تیمهای اطلاعات و عملیات بود.
و در این عملیات بود که از ناحیه سر به شدت مجروح شد بطوریکه تصور میرفت شهید شده، و لذا او را جهت انتقال به معراج شهداء در آمبولانس قرار میدهند. ولیکن در ضمن راه متوجه میشوند که وی در قید حیات است لذا او را سریعاً به اورژانس انتقال داده و از آنجا وی را با هلیکوپتر بعقب آورده و سپس به یکی از بیمارستانهای شیراز انتقال دادند، شدت جراحات زیاد بود و سبب از کار انداختن دست و پای چپ وی شد و این نیروی ارزنده جانباز شد، و حدود دو سال تحت درمان قرار گرفت و از رفتن به جبهه محروم بود. بنابر اظهار خودش بطور محرمانه وی با دست مبارک حضرت زهرا این بار شفا یافته، لیکن خواسته بود تا زمانیکه زنده است این راز همچنان افشاء نشود.
در این مدت نیز از پای ننشت و با قبول مسئولیت پایگاه بسیج الغدیر مسجد رضوی خدمت خود ادامه داد و به محض بهبودی نسبی جراحات وارده برای چندمین بار به جبهه اعزام شد و در واحد اطلاعات و عملیات در عملیاتهای کربلای یک، سه چهار و پنج شرکت نمود و پس از عملیات نامبرده جهت ادامه معالجه دوباره برگشت و از طرف معاونت اطلاعات و عملیات نیروی زمینی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی جهت دوره عالی اطلاعات و عملیات معرفی و موفق شد. در مدت شش ماه این دوره را طی کند به دنبال آن مسئولیت اطلاعات و عملیات لشگر بدو پیشنهاد شد.
که وی بعلت عدم توانائی در فعالیتهای عملیاتی نفوذی و شناسائی بدلیل از کار افتادگی نیمی از بدن پذیرفته و مسئولیت امتناع کرد و لذا معاونت اطلاعات و عملیات بوی محول شد و در همین زمان در عملیات والفجر ده حضور یافت و در فتح حلبچه شرکت نمود و پس از چهار ماه برای دیدار با خانواده اش به تهران آمد و سپس به زیارت حضرت رضا (ع) در مشهد شرف یاب شد .
در بازگشت به اتفاق فرمانده لشگر سیدالشهداء به دیدار رهبر خود، امام عزیز رفت و در ماه مبارک رمضان بود که با زبانی روزه و حالتی غیر از حالات دفعات قبلی و روحیه ای فوق تصور باز به جبهه اعزام شد این با نوبت معشوق بود که چشمه ای از معجزات عالم خلقت را به نمایش بگذار و آخر الامر در عملیات بیت المقدس شش در جبهه غرب شرکت نمود، بیست و سوم اردیبهشت 1367، ولی پس از انجام عملیات در حین بازگشت از منطقه عملیاتی به قرارگاه تاکتیکی لشگر در حالیکه به اتفاق یکی از همرزمانش بر موتور سوار بود، از ناحیه گردن، پا و دست مورد اصابت خمپاره بعثیان از خدا بیخبر قرار گرفت و در میدان جهاد و ایثار وعده و مال را تحقق بخشید، و به درجه رفیع شهادت رسید و روح پر فتوحش بملکوت اعلی پر کشید.
پیکر مبارکش به تهران انتقال یافت و در حالیکه تمامی همرزمانش و فرماندهان و پرسنل لشگر سیدالشهداء در سوگ او اشک میریختند، در روز جمعه بیست و نهم اردیبهشت 67 با سمت معاون فرمانده اطلاعات – عملیات در شیخ محمد عراق بر اثر اصابت ترکش به سر و گردن، با شکوه وصف ناپذیری از مسجد امام حسن عسگری (ع) جهت طواف به بسیج صدوق و سپس پایگاه الغدیر مسجد رضوی تشییع شد و در آنجا پدر بزرگوارش در حالیکه همه اشک میریختند به همه دلداری داد و با وجودی که نمی خواستند گردن تکه تکه شده این عزیزش را به وی نشان دهند ، با روحیه ای فوق تصور گفت: ناراحت نباشید، اجازه دهید امانتم را به او بسپارم.
و در حالیکه خلعت تبرک شده خانه خدا را در دست داشت پس از بوسه زدن بر پاره های گردنش آنرا به گردن وی بست که اینصحنه درو دیوار را به گریه انداخت سپس بعد از قرائت نماز پیکر مطهر شهید با اقدام تمام با حضور پر شکوه همیشه در صحنه حزب ا...پس از طواف در حرم حضرت عبدالعظیم (ع) بطرف میعادگاه عاشقان الله به بهشت زهرا انتقال یافت و در کنار همرزمانش در صف سرداران پیکر همیشه در دل خاک تا روز جزا به امانت سپرده شد، باشد که شفیع ما در آنروز قرار گیرند و خداوند ما را از ادامه دهندگان واقعی راه این عزیزان قرار دهد.
منبع: مرکز اسناد اداره کل بنیاد شهید شهرستان های استان تهران
