سه‌شنبه, ۰۸ خرداد ۱۴۰۳ ساعت ۱۰:۲۳
از شهید روایت «عبداله جعفری‌هیزچی» شده است: «یک دفعه از ناحیه‌ی پا مجروح شده بود و برای بهبودی به خانه بازگشت، عصایی به دست داشت. وقتی او را با عصا دیدم خیلی تعجب کردم می‌گفت: از خدا می‌خواهم هیچ وقت اسیر نشوم و فقط شهید شوم.»

از خدا می‌خواهم هیچ وقت اسیر نشوم و فقط شهید شوم

به گزارش نوید شاهد شهرستان‌های استان تهران، شهید عبداله جعفری‌هیزجی، یادگار «علی‌اصغر» بیستم فروردین ماه سال ۱۳۳۰ در روستای هیزج واقع در استان همدان دیده به جهان گشود. خواندن و نوشتن نمی‌دانست. به عنوان پاسدار در جبهه حضور داشت. بیست و هشتم بهمن ماه سال ۱۳۶۴ بر اصابت ترکش به سینه و گلویش به شهادت رسید.

روایتی از شهید «عبداله جعفری‌هیزچی» را در ادامه می‌خوانید:

یک دفعه از ناحیه‌ی پا مجروح شده بود و برای بهبودی به خانه بازگشت، عصایی به دست داشت. وقتی او را با عصا دیدم خیلی تعجب کردم می‌گفت: از خدا می‌خواهم هیچ وقت اسیر نشوم و فقط شهید شوم. هوا تاریک شده بود و باید می‌رفتیم سر زمین کشاورزی چون باد می‌وزید باید می‌رفتیم و گندم را از کاه جدا می‌کردیم. من سن کمی داشتم، خودش می‌خواست برود و با آمدن من مخالفت کرد ولی من اصرار می‌کردم که بتوانم بروم. اما می‌گفت: هوا تاریک شده است. اذیت می‌شوی، خلاصه با اصرار به او گفتم: می‌آیم و چراغ توری را براتون نگه می‌دارم. اجازه داد و رفتم. سر زمین کشاورزی چراغ توری را نگه داشتم و خودش هم کار می‌کرد. مواظب‌مان بود که به ما سخت نگذرد.

انتهای پیام/

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده