آرزو دارم؛ شهادتی همچون سرورمان نصیبم شود

وصیت نامه پر بار شهید ولی الله پیر هادی که در تاریخ نوزدهم آذر 66 ساعت هشت و سی دقیقه نوشته است، ر ا در سالروز ولادتش می خوانید؛

با نام خدا 

رسول اکرم ( ص ) :ما من قطره احب الی الله عز و جل من قطره دم فی سبیل الله .تا هیچ قطره ای نزد خداوند مجرب تر نیست از قطره خونی که در راه خدا ریخته شود .

خدای من کوله بارم اگر چه از توشه راه تهی است ، انباشته از توکل که هست . حالا که این وصیتنامه را مینویسم ساعت 20/8 شب است. سلام بر امام امت و مردم شهید پرور و خانواده شهدا و پدر و مادر عزیزم و تمامی اهل خانواده .

تنها وصیت به پدر و مادر این است که ما را حلال کنید و برای ما گریه و زاری نکنید زیرا این راه ،راهی است که باید به ثمر برسانیم و برای ما دعا کنید و این راه وظیفه ماست و ما جوانها باید این جبهه ها پر کنیم زیرا من خیلی به امام حسین (ع) عشق می ورزم و ارادت دارم مثل امام حسین شهید شدن زیرا که این شهادت نصیب همه کس نمی شود .

و من تنها آرزویم این است که یکبار دیگر .....و سمانه و سمیرا و علی اصغر جانم را ببوسم ولی خوب شما به جای ما ببوسید. و پیام من برای مردم این است که هر کسی میتواند اسلحه بردارد به جبهه ها بیاید و جبهه ها را پر کند و سلام گرم من را به عبدالله جان برسانید مادر جان و پدر جان برای ما دعا کنید و ما را حلال کنید.

من ولی الله پیر هادی فرزند ذبیح اله شماره شناسنامه 1740 صادره از صفائیه محله شهدا کوچه 8 متری سوم پلاک 42 .

افتادگی آموز اگر طالب فیضی/ هرگز نخورد آب زمینی که بلند است .