مكبر و اذان گو بود

به گزارش نوید شاهد شهرستان های استان تهران؛ شهيد محمدحسين چناری فرزند عباس در خرداد ماه سال 1341 در روستاي اسماعيل آباد فاتح شهريار در يك خانوادة مذهبي ديده به جهان گشود. او در سنين كودكي به قرآن و نماز علاقة شديدي داشت. او در كلاس هاي قرآني كه در مسجد زادگاه خود بود شركت مي كرد و در آخر هم قرآن را فراگرفت.

او در سن هفت سالگي شروع به اشتغال تحصيل در محل زادگاه خود كرد. دورة ابتدائي را در محل زادگاه خود گذراند و براي دورة راهنمائي به شهرك قائميه رفت و در آنجا تحصيل مي كرد و در كنار تحصيل خود به پدرم كمك مي كرد.

و به كشاورزي مشغول بود و بعد از دورة راهنمائي به دبيرستان رفت و در رشتة علوم انساني شروع به تحصيل كرد. در اواسط مدرسه بود كه پدرم دست تنها بود و كسي كمك او نبود. تحصيل را رها كرد و به كشاورزي مشغول بود و در آنجا كار مي كرد.

كه وقت سربازي او رسيد و در سال 1361 به خدمت سربازي مشغول شد. او در سربازي كه از صوت قرآن عجيبي برخوردار بود به او تشويقي مي دادند. او سه ماه آموزشي خود را در قزل حصار كرج به اتمام رسانيد.

و بعد از تقسيم شدن به ادارة دارائي شهرباني جمهوري اسلامي ايران منتقل شد و او در همان جا مكبر و اذان گو بود و از طرف همان اداره به او يك كلام الله مجيد هديه كردند. همة افسران شهيد محمد حسين چناري را مانند برادر يا پسر خود مي دانستند.

افسران همان دوره خيلي از شهيد محمد حسين چناري درخواست كردند كه در همان جا بماند وليكن او چون به كشاورزي علاقة شديدي داشت در آنجا نماند و در سال 1363 خدمت نظام وظيفه اي او به اتمام رسيد و به شغل كشاورزي مشغول شد.

چون امام فرموده كه جوان ها جبهه را پر كنند او به نداي امام لبيك گفت و در بیستم فروردین 1365 به كمك ديگر برادران خود به جبهه شتافت تا پوزة صدام و صداميان را به خاك بمالد.

و در تاريخ سیزدهم اردیبهشت 1365در فكه مجروح شد و در بيمارستان شهيد فقيهي شيراز بستري شد. او به علت جراحات سختي كه برداشته بود و خون زيادي كه از او رفته بود قلب او از كار ايستاد و هجدهم اردیبهشت 1365 شربت شهادت را نوشيد و در محل زادگاه خود مدفن گرديد. روحش شاد و راهش پررهرو باد. والسلام عليكم و رحمه الله و بركاته.