«شهید سعید اعمی»؛ خد را شاکرم که توفيق حضور در جهاد «فى سبيل الله» را به من داد
به گزارش نوید شاهد شهرستانهای استان تهران، شهید سعید اعمی، یادگار «شوذب(فوت 1346)» و «قمر» چهاردهم دی ماه سال 1342 در شهرستان تهران چشم به جهان گشود. او تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. این شهید گرانقدر نوزدهم دی ماه سال 1365 با سمت فرمانده دسته در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به سر به شهادت رسید. پیکر وی را ذر بهشت زهرای زادگاهش به خاک سپردند.
خداوندا خود شاهدى كه همه ابرقدرتها بر عليه دين مبين اسلام در حال توطئه هستند و از هر گونه ظلم و ستم و دستاندازى به اين امت اسلامى كوتاهى نمىكنند و چون گرگان درنده دندان تيز كردهاند تا ما را تكه پاره كنند ولى امت مظلوم و خداجوى ما و رزمندگان با ايمان و پر تلاش ما جان بر كف نهاده و تا پاى جان مقاومت ميكنند و خون خود را نثار ميكنند تا اينكه دين تو را زنده نگهدارند و از سالار شهيدان سرمشق ميگيرند كه فرمود:
«اگر دين جدم محمد (ص) باقى نمىماند مگر با مرگ من پس اى شمشيرها مرا در بر گيريد» و با يورش بر دشمن كافر موجبات عظمت اسلام و مسلمين را در دنيا فراهم ميكنند،خدايا تو خود يار و ياور رزمندگان و امت اسلامى ما باش و بر ما مپسند در دنيا سرافكنده شويم و نصرت خود را شامل حال ما فرما و طعم تيغ خذلان و شكست را بر دشمنان دين و آئينت بچشان ،و تو اى مقابله با رزمندگان ما را از آنها سلب كن .بايد هميشه و هر لحظه شكر نعمات را بجاى آوريم چه در ميدان نبرد و چه در محراب عبادت و در هر جاى ديگر بايد خود را بسازيم تا لايق نصرت خداوندى شويم و هميشه اين را بدانيم «لا خول و لا قوه الا بالله العلى العظيم».
خداوند را سپاس فراوان كه ما را در چنين عصرى قرار داد و از نعمت چنين انقلاب و چنين رهبرى برخوردار ساخت و توفيق حضور در جهاد فى سبيل الله را به ما عطا كرد.
خداوندا اگر نتوانم اين جان ناقابل را كه اين هم امانت است در نزد ما در راهت فدا سازيم چگونه ميتوانم در آن دنيا در محضرت حضور يابم و چگونه بدنهاى پاك و پاره پاره امام حسين عليه السلام و ساير شهداى كربلا را بنگرم،چگونه نبوىها و تهرانىها و ساير همرزمان شهيدم را ملاقات كنم ،خدايا اين بنده حقير راضى به رضاى تو است ولى خداوندا تو را بجان امام حسين عليه السلام قسمت ميدهم بر اين بنده حقيرت مرگى جز شهادت روا مدار،چگونه ميتوانم در حالى كه ادعاى دوستى شهداى گرانقدر و عشق به امام حسين عليه السلام را دارم در بستر بميرم؟ خدايا هر چند كه لايق نيستم ولى تو به كرمت اين بنده حقير را از اين فوز عظيم محروم نفرما.
آمين.
از برادرم و همه اقوام و دوستان ميخواهم كه پاسدار خون شهيدان باشند و راهشان را ادامه دهند و هميشه آماده لبيک گویى به امام عزيز باشند و در انجام عبادات سختكوش باشند،بخصوص در مورد نماز كه دين است و لحظهاى از ذكر خدا غافل نباشند.
همگى را قسم ميدهم به خون سيدالشهدا اگر دينى بر گردن اين حقير دارند و رنجشى از ما ديدهاند به بزرگوارى خود ببخشند و از ما در گذرند.