وصیت شهید بی‌نشان: با خانواده‌هاى شهدا به نحو احسن رفتار كنيد
به گزارش نوید شاهد شهرستان‌های استان تهران، شهید بمانعلی آهوان، یادگار «محمد» و «صاحب» نهم فروردين ماه سال 1342 در شهر چهاردانگه تابعه شهرستان اسلامشهر چشم به جهان گشود. او تا سوم متوسطه درس خواند و سپس به عنوان پاسدار در جبهه حضور يافت. این شهید گرانقدر سی و يكم مرداد ماه سال 1361 در شرق بصره عراق به شهادت رسيد. پيكرش در همان منطقه برجا ماند.
متن وصيت‌نامه پاسدار اسلام شهید «بمانعلى آهوان» را در ادامه مرور می‌کنیم:
«بسم الله الرحمن الرحيم»
«وَالْعَادِيَاتِ ضَبْحًا *** فَالْمُورِيَاتِ قَدْحًا *** فَالْمُغِيرَاتِ صُبْحًا *** فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعًا *** فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعًا»
«سوگند به اسبان دونده‌ای که همهمه کنان [به سوی جنگ] می‌تازند. و سوگند به اسبانی که با کوبیدن سمشان از سنگ ها جرقه می جهانند. و سوگند به سوارانی که هنگام صبح غافل گیرانه به دشمن هجوم می‌برند. و به وسیله آن هجوم، گرد و غبار فراوانی بر انگیزند. و ناگاه در آن وقت در میان گروهی دشمن در آیند.»
با حمد و ثناى برخداوند جهانيان و با سلام خدمت حضرت بقية الله العظم (عج) و با سلام خدمت رهبركبير انقلاب و با درود به شهداى اسلام مخصوصاً شهداى كربلا و دفتر حزب جمهورى و سومين شهيد محراب.
آيه‌اى در قرآن است كه مى‌فرمايد: خداوند جان و مال مؤمنين را خريده و در عوض بهشت را به آنان عطا فرموده و ما نبايد سعادت آخرت در بهشت جاويد را در اميال زود گذر دنيا عوض كنيم، چون ما امانتى بيشتر نيستيم چرا كه «الدُّنيا دارُ مَمَرٍّ لا دارُ مَقَرٍّ» دنيا محل گذر است نه جاى ماندن در دنيا هر چه بكارى در آخرت برداشت مى‌كنى «الدنيا مرزعة الاخره»
من وقتى كه اين لباس مقدس يعنى لباس پاسدارى را بر تن كردم لباسى كه تا به حال شهيدانى تقديم اسلام كرده كه زبان از گفتن قاصر است وقتى كه من در اين لباس در آمدم از خدا خواستم اجرا شهادت را نصیبم گرداند.
بارالها؛ كمكم كن تا عاشقت شوم، عاشقت كه شدم عاشقم شو عاشقم كه شدى شهيدم كن. مطمئناً اين تنها خواسته من نيست، بلكه خواسته هر جوان حزب الله است همان جوانانى كه در جبهه و پشت جبهه مى‌جنگند و ميكوشند از شما مردم مى‌خواهم كه دست از يارى امام امت بر نداريد و با حضور هميشگى خود در صحنه چون گذشته توطئه اشرار و منافقين را خنثى كنيد.
از اهالى محل ميخواهم كه از برادران بسيجى و نيروهاى مؤمن محل حمايت كنند. همان بسيجی‌ها كه در جبهه بيشترين شهدا را تقديم انقلاب كرده‌اند و مى‌كنند از علما شخصيتهاى صدر كشور اسلام حمايت كنيد از روحانيون متعهد طرفدارى كنيد و نگذاريد كه آنها را تضعيف كنند و در آن اين راهم بگوييم.
بر تمام خواسته‌اى كه هر جوانى در اين دوارن زندگى ممكن است داشته باشد. خط بطلان كشيدم از كسانى كه اين نامه را ميخوانند يا مى‌شنوند ميخواهم كه راه شهدا كه همان راه امام حسين (ع) و شهداى صدر اسلام است، ادامه دهند.
از دوستان مى‌خواهم كه نگذارند اسلحه خونين من بر زمين بماند. دست از يارى امام برنداريد كه زيان مى‌بينيد. هميشه امام را دعا كنيد و جنگ را سرلوحه تمام امور خويش قرار دهيد. با خانواده‌هاى شهدا به نحو احسن رفتار كنيد، كه مبادا احساس كنند كه فرزندى را از دست داده‌اند.
از خانواده‌ام ميخواهم كه بر من گريه نكنند چون من تنها به آنها تعلق ندارم بلكه به امتم تعلق دارم چرا كه گريه كردن بر كسى كه زنده است معنى ندارد چرا كه شهادت سر آغاز زندگى است *** نترسم زمرگى كه خود زندگى است.
من امانتى بيش به دست شما نبودم كه به صاحب اصلى خود پيوستم و اين خواسته‌ام كه بارها از تمام كسانيكه اين نامه را می‌خوانند يا می‌شنوند طلب حلاليت می‌كنم.
از پدر و مادر و خواهرانم هم طلب حلاليت ميكنم، چون براى پدر و مادرم فرزند خوبى نبودم و براى خواهرانم هم برادر خوبى و از دوستان هم طلب حلاليت می‌كنم چون دوست خوبى براى آنان نبودم از خداى خود براى امام امت طول عمر و براى امام زمان تعجيل در فرج و براى خود طلب رحمت و مغفرت و براى پدر و مادر خود و شهدا طلب صبر و استقامت.
والسلام عليكم و رحمت الله و بركاته/ اهواز/ على آهوان/ بیست و دوم تیرماه سال 1361
خدايا، خدايا، تا انقلاب مهدى خمينى را نگهدار
انتهای پیام/
