«پل باقرآباد» قتلگاه شهدای «15 خرداد» دشت ورامین
به گزارش نوید شاهد شهرستان های استان تهران؛پانزده خرداد در عین حالی که مصیبت بود لکن مبارک بود برای ملت که منتهی شد به یک امر بزرگی و آن استقلال کشور و ازادی برای همه مملکت.
تقی علایی شاهد عینی این قیام چنین نقل میکند:
علی وقایع گو که در پانزده خرداد 42 با دوچرخه خود را از پیشوا به روستای محمدآباد عربها رساند و خبر دستگیری امام را داد میگوید: به محض شنیدن خبر دستگیری امام به سرعت با دوچرخه از صحن امامزاده جعفر به سوی محمدآباد عربها حرکت کردم، تا خبر را از طریق شهید طباطبایی به روستاییان برسانم.
برادر شهید معصومشاهی میگوید: در مغازه خواروبار فروشی جنب کارخانه روغنکشی مشغول کار بودیم که شهید معصومشاهی بعد از شنیدن قیام مردم پیشوا مغازه را تعطیل کرد و به استقبال مردم کفن پوش پیشوا رفت و همگی به سوی تهران حرکت کردند.
سید احمد موسوی تنها فردی از اهالی باقرآباد که از بالای پشت بام قهوه خانهاش، حتی نحوه ورود نظامیان شاه و مذاکرات را شاهد بوده اینگونه نقل میکند:
صبح روز ۱۵خرداد، مانند هر سال برای شرکت در مراسم بنی اسدی با موتور به حرم امامزاده جعفر پیشوا رفتیم. آنجا خبر دستگیری امام را شنیدم و به باقرآباد برگشتیم تا قهوهخانه را برای پذیرایی از قیام کنندگان آماده کنیم.
عصر آن روز بود که دیدم چند کامیون ارتشی و اتوبوس نظامی از تهران به باقرآباد آمدند و در پاسگاه باقرآباد و اطراف پل و روی جاده موضع گرفتند. هنگامی که کفن پوشان پیشوایی با شعار یا مرگ، یا خمینی و با چوب و داس دروی گندم از راه رسیدند نظامیان راه را بسته بودند. سرهنگ بهزادی با بلندگو دستی از مردم میخواست تا برگردند.
بعد از صحبتهای کوتاهی که چند نفر از عزاداران پیشوایی و سرهنگ بهزادی داشتند، دوباره سرهنگ با بلندگوی دستی گفت: مردم! اخطار می کنم برگردید، ما دستور شلیک داریم و اگر جلو بیایید، شما را به گلوله می بندیم.
جمعیت هم بدون توجه به اخطار، یکپارچه با شعار یا مرگ، یا خمینی جلوتر رفتند و به این ترتیب با دستور آتش، تظاهرات کفن پوشان پیشوا و دشت ورامین به خاک و خون کشیده شد. شیرمردانی که در غروب ۱۵خرداد در پل باقرآباد به شهادت رسیدند و پیکر آنان توسط نظامیان به گورستان مسکر آباد منتقل و غریبانه به خاک سپرده شد به این ترتیب است:
شهید عزتالله رجبی متولد سال ۱۳۱۲ در محله سناردک، پیشوا. شهید مسیب مهابادی متولد سال ۱۲۹۴ در محله کهنک، پیشوا. شهید ابوالقاسم اردستانی متولد سال ۱۳۱۳ در محله کهنک، پیشوا (وی از مداحانی بود که در طول مسیر به نوحه سرایی میپرداخت).
جانبازسرافراز مرحوم سیداحمد طباطبایی متولد پیشوا (وی بعداز ۱۵خرداد دستگیر و زندانی شد و مورد شکنجه شدید ماموران رژیم قرار گرفت بطوریکه آثار این شکنجهها بر روی بدنش تا آخر عمرش مشهود بود)
شهید حسن خانی متولد سال ۱۳۱۸ در روستای جعفرآباد اخوان(خانواده شهید خانی تا ۶سال پس از قیام خونین ۱۵خرداد۴۲ بر این باور بودند که وی زنده است و در زندان به سر می برد ولی پس از ۶سال لباس خونین همسرش رابرایش آوردند و این لباس در روستای جعفر آباد اخوان به یادگار به خاک سپرده شد)
شهید امیر هوشنگ معصومشاهی متولد سال۱۳۱۴ در ورامین(وی اولین شهید قیام ۱۵خرداد است) . شهید جعفر عرب مقصودی متولد سال۱۳۱۴ در روستای محمدآبادعربها(وی در این قیام از ناحیه پا مورد اصابت گلوله قرار گرفت و پس از بازداشت به جهت عدم رسیدگی در بازداشتگاه به کزار مبتلا شد و در بیمارستان فیروزآبادی به شهادت رسید و پیکر پاکش در مکانی نامعلوم به خاک سپرده شد که هنوز از مزار این شهید اثری وجود ندارد). شهید سید مرتضی طباطبایی متولد سال۱۳۰۸ در روستای محمدآبادعربها به دنیا آمد و اولین نفری بود که از اهالی این روستا به شهادت رسید.
منابع: کتاب پیشوای بزرگ، حسن اصلانی/ کتاب گواهی آزادی
مقالات برتر سومین همایش بررسی نهضت ۱۵خرداد۴۲
مقاله روایت کفن پوشان گمنام/ قیام ۱۵ خرداد