شهید با شهادت خود درخت پر ثمر اسلام را روز به روز تنومندتر می كند
به گزارش نوید شاهد شهرستان های استان تهران؛ شهید محمود عالیدائی/ پنجم تیر 1346، در شهرستان پیشوا به دنیا آمد. پدرش محمدعلی، فروشنده ابراز و یراق بود و مادرش صغرا نام داشت. دانش آموز اول متوسطه بود. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. چهاردهم آذر 1362، در پنجوین عراق بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید. مزار وی در امامزاده جعفر زادگاهش واقع است.
وصيت نامه پر بار و متفکرانه «شهيد محمود عاليدائی» به مناسبت آسمانی شدنش را در ادامه می خوانید؛
بسم الله الرحمن الرحيم
با اعتراف به وحدانيت الله و رسالت محمّد رسول الله و ولايت علي ولي الله خدمت ولي عصر (عج) و نايب بر حقّش امام خميني و امت شهيدپرور و حاضر در صحنه انقلاب حضور كليّه خواهران و برادران حزب الله سلام عرض نموده و خواهان توفيق طاعت و بندگي و فعّاليّت ايشان در راه حقتعالي مي باشم .
آغاز صحبتم با خانواده محترم شهدا است . عزيزان شما بگفته امام چشم و چراغ اين ملّتيد و اين شهدائي كه در راه اسلام و ايمان فدا كرده ايد بحقّ شمع محفل تاريخ بشريتند . بطوري كه خود در اين راه سوخته روشنگر راه رهروان راه مكتب تشيّع سرخ علوي و پاسدار خون ابا عبدالله الحسين بوده و هستند .
شهيد هرگز نمرده بلكه با شهادت خود درخت پر ثمر اسلام را روز به روز تنومندتر و پر قدرتتر مي كند . و با شهادت وي نيز كار بدين جا ختم نشده و موجب برخاستن هزاران لبيك گوي به آواي هل من ناصر ينصروني حسين (ع) گرديده است.
من نيز با شناخت و آگاهي كامل از اين مطلب خواسته ام لبيك گوي حسين زمان بوده باشم و مسئوليتي عظيم و سنگين را كه بر دوش خويش احساس مي نمايم به انجام برسانم .
و در محشر و محكمه تاريخ سرافكنده و سيه روي نباشم ، زيرا با گذشت پنج سال از پيروزي انقلاب اسلامي بر هر منكري مي بايست حقّانيت امام و جمهوري اسلامي ثابت شده باشد. هان اي كساني كه با گذشت اين مدّت و با ديدن اين ايثارها و گذشتها هنوز خويش را از اين انقلاب روشنگر بيگانه احساس مي كنيد .
تا كي سر ديده بر آسمان داشته و جلوي پاي خويش را نمي نگريد ؟ آيا در اين برهه از زمان ديدن حقّ و روي بر تافتن و بي تفاوت بودن معنا دارد ؟ آيا سكوت در ميان فرياد مي تواند چيزي جز مهر ننگ بر لبها را بياد آورد ؟
خير پس تعقّل كرده و نظري به اطراف خود بيفكنيد اگر اندكي روي سوي انقلاب كنيد ملاحظه خواهيد نمود كه لحظه به لحظه پرده هاي ابهام كنار رفته و خورشيد فجر انداز حق و حقيقت را بر قلوبتان خواهد تابانيد و زنگارها را خواهد زدود . پس دستها را به سوي خداوند منّان بلند كرده و از حضورش طلب هدايت و مغفرت بنمائيد كه او پروردگاريست رحمان و رحيم .
برادران و خواهران حاضر در صحنه اميدوارم شهادتم و ريزش خونم در شما ايجاد جوششي عظيم و بنيان كن تر نموده و سلاحي را كه از دستم بر زمين فتاده بدست گرفته و با شركت و حضور در انجمنهاي اسلامي ، بنيادها و ارگانها و بخصوص در جبهه كه محلّ ميثاق عشّاق است بهر ترتيب كه موثّرتر است بر دشمن بتازيد و نيش خند وي را بر دهانش تلخ سازيد . اگر چنين كنيد باعث شادي روح شهيدان و رضايت و خوشنودي آقا امام زمان را كسب كرده ايد .
پدرم و مادرم و خانواده عزيزم از شما مي خواهم كه بر شهادتم صبر نموده و زينب گونه رسالتي را كه بر دوش داريد به انجام برسانيد . اميدوارم كه بار مصيبت شهادتم بر شما گران نباشد .
زيرا هيچ مصيبتي از مصيبت آقا ابا عبدالله الحسين (ع) و زينب (س) بزرگتر نيست و نخواهد بود . حال از همگي التماس دعا و آمرزش و مغفرت دارم ديگر عرضي نيست جز چند دعا كه انشاء الله مستجاب خواهد شد:
الّهم ايّدقائدنا خميني – الّهم الحفظ نا خميني – الّهم الّرزقني شفاعه الحسين يوم الورود – الّهم النّصر جيوش المسلمين و اساكرالمؤمنين – الّهم عجّل في قربه مولانا صاحب الزمان – الّهم اسف كلّ مريض بحقّ علي بن الحسين – الّهم فكّ كلّ اسير بحق موسي ابن جعفر = بار پروردگارا بيامرز گناهانمان را = خداوندا مرگ و حياتم را همچون فات و زندگي محمد (ص) و آل او قرار ده .
« والسلام عليكم و رحمه الله و بركاه »
منبع: پرونده فرهنگی شهدا/ اداره هنری، اسناد و انتشارات/ شهرستان های استان تهران
