نگاهی بر دفتر زندگی شهید «مرتضی تركاشوند»

نوید شاهد شهرستان های استان تهران؛دل شهید وسیع وبی انتهااست زیرا هرگاه رود به اقیانوس متصل شود دیگر رود نیست اقیانوس است دل شهید است که به معدن عظمت الهی متصل است ومعدن عظمت هم که می دانی بی انتهاست

شهيد مرتضی تركاشوند بيست و هشتم آذر ماه 1348 خورشيدي در دامن پاك خانواده معتقد و با ايمان خود ديده به جهان گشود. خانواده زحمت كش و با اخلاص وي جانانه در راه تربيت و پرورش او تلاش كردند و او را با نكات برگرفته از مكتب زندگي ساز اسلام آشنا ساختند.
در هفت سالگي پا به عرصه درس و مدرسه گذاشت و دوره ابتدائي را با نمرات خوب طي كرد. سپس به دورة راهنمائي قدم گذاشت ولي به سبب مشكلات زندگي تحصيلاتش را در پاية دوم راهنمائي نيمه تمام ماند.
در همين اثنا نيز وارد صحنة بسيج شد و در پايگاه بسيج ناحية پانزده تهران (مسجد جامع افسريه) فعاليت خود را شروع كرد و در كنار فعاليت هاي بسيج در رفع مشكلات اقتصادي خانواده نيز سهيم شد و وارد عرصة كار و تلاش شد.
از طرف ديگر روي به ورزش رزمي تكواندو آورد و در برنامة زندگيش ساعت هايي از هفته را به اين ورزش زيبا اختصاص داد، زيرا تكواندو هنر دفاع كردن را به انسان مي آموزد و انسان را در برابر سختي هاي روزگار مقاوم مي سازد.
همين طور به انسان اعتماد به نفس و نيروي غلبه بر نفس شيطاني مي دهد. شهيد تركاشوند از نظر اخلاقي نيز الگو بود و در خانواده و محله برخوردي متواضعانه داشت. كلاً با مردم خوش برخورد بود و يكي از حافظان سنگر مسجد بشمار مي رفت. نماز اول وقت و روزه اش ترك نمي شد.
برعكس برخي افراد كه ورزشکار بودند خود را با سينه سپر كردند و غرور به رخ ديگران مي كشند، قدرت رزمي خود را در راه خدمت به مردم قرار مي داد و جوانان را به ورزش، اخلاق و ايمان دعوت مي نمود. همواره سعي مي كرد نيرو و توان خود را در راه احقاق حق ضعيفان و ظلم ستيز صرف كند.

در سال 1365 كه عمليات پيروزمند كربلاي پنج آغاز شده بود او به عنوان يك رزمي كار پا به ميدان نبرد گذاشت و يكي از تك تيراندازان دلير و بدون نقص تيپ محمد رسولص) بود.
بعضي اوقات نيز با استفاده از سلاح هاي آرپي جي و خمپاره انداز بر خصم متجاوز مي تافت و آنها را به درك واصل مي كرد. اين شهيد عزيز طي دو مرحله اعزام به مدت نه ماه در جبهة اسلام بر عليه كفر جنگيد و به علت اينكه در رزم هاي تن به تن از ضربات تكواندو استفاده مي كرد.
در بين رزمندگان به مرتضي پلنگ مشهور بود، به گونه اي كه در يكي از محورهاي عملياتي در حالت پرش يكي از نيروهاي عراق را به رگبار بسته بود. سرانجام اين بسيجي دلير و جان بر كف در منطقة عملياتي كربلاي پنج مورد اصابت تركش خمپاره قرار گرفت و به فيض شهادت نائل آمد. خوشا به سعادت بزرگ شهداي جاويد جبهة اسلام و خوشا به حال آناني كه ادامه دهندة راه پاك شهيدان مي باشند.
فعاليت هاي مهم عبادي و معنوي : انساني خوش برخورد، خنده رو، صبر و علاقمند به نماز و روزه و مسجد بود. فعاليت هاي مهم سياسي و اجتماعي : در بسيج فعاليت ي كرد.
فعاليت هاي مهم علمي ، فرهنگي و هنري : در رشته تكواندو تخصص داشت.
ويژگي هاي بارز اخلاقي: مهربان و خوش خلق بود. به پدر و مادر و بزرگترها احترام مي گذاشت و در كارهاي خير پيش قدم بود.
فرازهايي از وصيت نامه : وصيت نامه اي به دست ما نرسيده ولي در نامه هايي كه داشته تأكيد فراواني مبني بر حمايت از انقلاب و امام داشته است و يكي از گفته هايش مهمش اين جمله بوده است : جبهه دانشگاه حسيني است و انسان مي سازد.
خاطره از زبان همرزم : در يكي از محورها يك عراقي و يك بسيجي مسن حمله كرده بودند و با سر نيزه سينة بسيجي را شكافت كه مرتضي همان زمان با پرش از روي يك ارتفاع عراقي در حال فرار را به رگبار بست و او را كشت و براي همين كارها شهيد مرتضی به مرتضي پلنگ مشهور شده بود.