دو دوست جدانشدنی!
به گزارش نوید شاهد شهرستان های استان تهران: شهید ولی‌الله محمدی، یادگار «حبیب‌الله» در اولین روز خرداد سال 1348 در یک خانواده مذهبی در شهر شهیدپرور قدس، دیده به جهان گشود. در شش سالگی وارد مدرسه شد و تحصیلات خود را آغاز نمود.
همزمان با تحصیل علاوه بر فعالیتهای قرآنی و مذهبی، همراه با دیگر مردم مسلمان تهران، در راهپیمایی های انقلابی شرکت داشت و پس از پیروزی انقلاب اسلامی، صحنه را ترک نکرده و با عضویت در پایگاه های بسیج مردمی، به پاسداری از دستاوردهای انقلاب پرداخت.
شهید محمدی که با آغاز تهاجم مزدوران عراقی به مرزهای کشور، همواره شوق حضور در جبهه های نبرد را در سر می‌پروراند، با جلب رضایت والدین، علی رغم مخالفت پزشکان با اعزام ایشان به علت بیماری آپاندیس، چندین بار راهی مناطق جنگی شد و در عملیات های مهمی از جمله کربلای یک، دو و پنج، شرکت نمود و حماسه هایی از خود به جای گذاشت و سرانجام، پس از رشادت های فراوان، در تاریخ نوزدهم اسفند سال 1365 در کربلای شلمچه، به سعادت شهادت نائل گردید.
یکی از همرزمان شهید «ولی‌الله محمدی» روایت می‌کند:
یکی از با افتخارترین نیروها در نبرد سرنوشت ساز و غرورآفرین کربلای 5 شهید ولی محمدی بود که در روز سوم بعد از تثبیت خط مورد اصابت قناصه دشمن قرار گرفت و قطع نخاع شد و پس از انتقال به بیمارستان، در 19 اسفندماه 1365 به شهادت رسید.
به جرأت می توانم بگویم اگر گردان حضرت علی اکبر(ع) توانست در مرحله تکمیلی کربلای 5 دشمن را شکست داده و مجبور به عقب نشینی کند، به خاطر حضور رزمندگانی همچون شهید ولی الله محمدی بود.
ما هر دو در گروهان نصر بودیم. در آبان ماه 1365 تصمیم گرفتیم با هم برویم جایی که کسی ما را از هم جدا نکند. با توجه به شناختی که از شهید مسلم اسدی داشتیم و آوازه ای که دسته ویژه در گردان داشت و همچنین با توجه به اینکه ولی رزمی کار بود (کونگ‌فو کار) با هم به دسته ویژه رفتیم. این کار را به قیمت رنجاندن فرمانده گروهان نصر؛ شهید بزرگوار علیرضا آملی کردیم و ایشان به خاطر این کار، تا شب عملیات کربلای پنج که به شهادت رسید خصوصاً از من ناراحت بود.
من و ولی محمدی دو دوست جدانشدنی بودیم، اما در مرحله تکمیلی عملیات کربلای 5 خداوند این گل را انتخاب کرد و چید و من ماندم با دنیایی از غم دوری اش گذاشت.
شهید ولی محمدی، شجاع ترین، مخلص ترین و بهترین دوست من بود. امیدوارم در روز قیامت مرا مورد شفاعت قرار دهد…
