خوشا به حال عاشقان درگاه حق

به گزارش نوید شاهد شهرستان‌های استان تهران:  شهید محمد آب نیکی، یادگار «ولی‌الله» و «کلثوم» دوازدهم دی ماه سال 1332 در شهرستان  ری چشم به جهان گشود. وی تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. سال 1357 ازدواج کرد و صاحب یک پسر و دو دختر شد و سپس به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. این شهید گرانقدر بیست و دوم فروردین ماه 1366 با سمت تک تیرانداز در بمباران شیمیایی خرمشهر به شهادت رسید. پیکرش را در بهشت زهرای شهرستان تهران به خاک سپردند.

متن وصیت‌نامه شهید

به نام خدا

«وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّـهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاءٌ عِندَ رَ‌بِّهِمْ يُرْ‌زَقُونَ»

سپاس و ستایش خدا را که موهبت عظیم دانش بر همه کس ارزانی داشت و جان ناتوان را به قدرت و توانایی اش تاب و توان داد. هر کس به درگاه کبریایی اش روی آورد ناامید نگردید. و هر عابدی بهبودیش کمر بست و به محراب عبادت روی آورد ارمغانی جز خلوص نیاورد. 

هر کس به تو ره یافت ز خود گم گردید**** و آن کس که تو راه شناخت خود را نشناخت

دریای رحمت بی کرانش همه را سیراب نموده و چنان نعمت بی دریغش همه جا گسترده. خدایا! رحمتت دریای عام است از آنجا قطرۂ ما را تمام است.

اینجانب محمد آب نیکی فرزند ولی‌اله صادره از شهر ری متولد 1322 به فرمان امام عزیزم لبیک گفتم تا شاید ادامه دهنده راه شهدای عزیز باشم. برادران و خواهران مسلمان! ندای «هل من ناصر ینصرنی» شهدا از صحرای  کربلا تا سرزمین خونین جنوب هنوز به گوش می رسد و قلب عاشقان راه حسین (ع) را می سوزاند. خوشا به حال عاشقی که خدایش توفیق دهد و با قلب پاک و نیتی خالص این راه را بپیماید و قفس تنگ و تاریک ذلت را بشکند و روحش به سوی پروردگارش پرواز کند. ای کاش من هم جزء آنان باشم.

خداوند مرا به آرزویم برسان و از عمر این حقیر بکاه و به عمر رهبر عظیم الشان بیفزا. ای مکتب خون و پیام، ای باور بی کسان و ضعیفان و ای دشمن کافران و مکران که در راحت هزاران جوان، پیر، زن، مرد، بزرگ و کوچک خون خود را کھا کر ان چه از چست که همه حاضرند در ره تو جان دهند و انتقام خون تب را از کاتر ان بگیرند.

و اما پدر و مادر عزیزم شما نباید هیچ ناراحت شوی، چرا که فرزندت هدیه ای بود که در راه خدا داد. و اما همسرم شکیبا باش و صبور و از فرزندانم به خوبی مراقبت کن چرا که قرآن می فرماید: «وَ اسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ وَ إِنَّها لَكَبِيرَةٌ إِلَّا عَلَى الْخاشِعِينَ‌.»

اگر زنده ماندم، چند روز دیگر باز می گردم و دوباره دیدارها تازه می گردد و دوباره فرزندانم را در آغوش می‌گیرم. و اگر برنگشتم و خداوند مرا به درگاهش قبول کرد؛ پس از تو می خواهم که مرا حلال کنی و به خاطر کمبودهایی که بود مرا مورد عمر خود قرار دهی. می دانم که برای تو ای همسرم، زندگی بدون من خیلی مشکل است، چرا که تو و فرزندانم زیاد از حد به من وابسته اید. ولی باید این را قبول کنی که هر چند شما را دوست دارم. اما خدا را بیشتر دوست می دارم.

و اما مجددا پدر و مادر عزیزم! آن روز که می خواستم به جبهه بروم، شما را ندیدم. مرا حلال کنید. امیدوارم که از شهادت من ناراحت نشوید. چرا که من به سوی  معبودم می روم و این سعادت است. خداوند می فرماید: «والَّذِينَ يَظُنُّونَ أَنَّهُمْ مُلاقُوا رَبِّهِمْ وَ أَنَّهُمْ إِلَيْهِ راجِعُونَ‌»، « آنان که می دانند، ملاقات می کنند پروردگارشان را به سوی او می شتابند». در خاتمه آرزویم، پایداری جمهوری اسلامی و طول عمر امام عزیزمان است.

والسلام خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار. والسلام