نگاهی به زندگی شهید "مفقودالاثر"

به گزارش نوید شاهد شهرستان های استان تهران، شهید «محمدرضا رجبی» دهم اسفند ماه 1341 در شهرستان ري چشم به جهان گشود، هم نام رسول خدا(ص) و امام هشتم که نشانه ای از عمق علاقه پدر و مادر به ائمه معصومین است دید. مراحل به خوبی پشت سر گذاشته می شد و محمدرضا در کنار مادر و پدر لحظات زندگی را سپری می نمود و در بعضی از مواقع در دامن دو خواهر و یک برادر قرار می گرفت. هر چه زمان می گذشت دیدگاهش را به جهان افزون تر می کرد و با نگاه و خنده هایش شادی را به همه هدیه می داد و یک ساله و دو ساله و بعد... تا هفت سالگی گذشت. محمدرضا آمده رفتن به مدرسه شد بله او به دبستان رفت.

"محمدرضا" محجوب بود

دیگر برای خودش مردی شده بود، به کلاس اول دبستان رفته بود و از معلم خودش می بایست مطالبی را بیاموزد که در آینده برای خود و خانواده و شهر و کشورش مفید باشد. دوستانش را انتخاب کرده و با بچه های محله خودش در کرج بعدازظهر ها مشغول بازی بود، همگی دوستان او و خانواده از مظلومیت و محجوب بودنش می گفتند، او خیلی خونگرم بود، در زمانی که می خواستند از یک دوست خوب نام ببرند می گفتند محمدرضا، نه تنها خانواده بلکه مدیر و معلم و دوستان به وجود او افتخار می کردند.

هر چه بزرگتر می شد صبر و تحملش بیشتر می شد

بعد از گذراندن دوره راهنمایی وارد دبیرستان شد. هر چه زمان می گذشت و او به کلاس بالاتر می رفت متانت و صبر و تحمل او هم بیشتر می شد بعد از سپری نمودن دبیرستان، موفق به اخذ فوق دیپلم در رشته بازرگانی شد. هر کاری که به ایشان محول می شد با دقت و ظرافت تمام انجام می داد، فردی مسئولیت پذیر بود.

به قرآن علاقه وافری داشت

بسیار نکته سبج و اهل مطالعه بود خصوصاً کتب دینی و مذهبی، به قرآن علاقه وافری داشت و عادت داشت که هر روز صبح یک صفحه از قرآن را تلاوت نماید. هر وقت فرصت می کرد به بهشت زهرا یا گلزار شهدا می رفت، انسان احساس می کرد که با آنان ارتباط برقرار می کند. به ائمه هدی خیلی متوسل می شد. در سخنانش علاقه و توکل او به حضرت زاره(س) مشهود بود.

عملیات والفجر هشت "محمدرضا" را جاودانه کرد

در آخرین وداع او با خانواده، مادر، خواهر، همسر و فرزند شش ماهه اش که با بدرقه او آمده بودند وداع جانانه ای نمود. ایشان در عملیات والفجر هشت در منطقه ام الرصاص بیست و یکم بهمن ماه 1364 در فاو مفقودالاجسد شد و پیکر پاک و مطهرش بعد از گذشت دوازده سال به وطن رجعت و با موافقت خانواده در گلزار شهدای امامزاده محمدتقی(ع) شهرستان رباط کریم به خاک سپرده شد.

_{منبع: کتاب سی مرغ عشق (زندگی نامه سی شهید شهرستان رباط کریم)}