فرازی از وصیت نامه شهید : به آخر صفی که همیشه می گفتم و آن این بود که ما در صفی ایستاده ایم به انتظار چیزی و اگر امروز نوبت ما نشد حتما فردا و فرداها خواهد شد و در این لحظه و بعد از گذشت حدود چهار سال و به فضل الهی نوبت به من نیز رسید
پدر و مادر عزیزم میدانم که ناراحت هستید ولی خوب می دانید که من امانتی بیش در دست شما نبودم لذا تو ای مادر باید چون زینب (س) شیر زن کربلای ایران و تو ای پدر باید مانند حسین(ع) چون کوه مقاوم و استوار باشید.
شهید «مصطفی مرادی» : به شما امت حزبالله تذکر میدهم که نکند خدای ناکرده با دستتان خود را به هلاکت بکشانید و اسلام عزیز و جبهه را یاری نکنید، امام عزیز را تنها بگذارید و در لاک خود فرو رفته و بنشینید، تا کفار ضربات سنگینتری به اسلام عزیز وارد نمایند.
«کاوه نبیری» یکم فروردینماه سال ۱۳۴۰ در تهران متولد شد و در حالی که بیست و یک روز از دیماه سال ۶۵ میگذشت و فرماندهی تیپ دوم لشکر ۱۷ علی ابن ابی طالب (ع) را برعهده داشت، در «شلمچه» به شهادت رسید.
شهید «کاوه نبیری» در فرازی از وصیتنامه خود نوشته است: به خواهرانم حجاب را به برادرانم پیروی از فرامین حضرت امام خمینی را سفارش میکنم و از شما میخواهم با اعمالتان پاسدار خون شهیدان باشید.
و همیشه فعالانه در صحنه انقلاب تلاش کیند تا خون شهدا نقش مثبت خود را ایفا کند و دهان ضد انقلاب کثیف بسته بماند مبادا در سوگ من گریه و زاری کنید به خدا توکل کنید و راضی به رضای او باشید...
برادر، خواهر، پدرم و مادرم من از اين دنيا كه برايم زندان بود رفتم اميدوارم كه شما راه من و راه ديگر شهيدان كه راه اسلام است ادامه دهيد زيرا امروز اسلام ما احتياج به خون دارد و تا خون نباشد پيروزى به دست نمىآيد شما بايد خودتان را آماده كنيد...
خدایا از تو میخواهم که به مادران امین، به مادرانی که امانت تو را به خودت تحویل دادهاند، صبر و شکیبایی عطا کنی و تو ای مادر عزیزم! زحماتی که برای من کشیدی اجر و پاداش آن را خواهی گرفت.
یادواره شهدای دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک با حضور خانواده معظم شهدای دفاع مقدس و مدافعان حرم، با روایتگری علیرضا دلبریان، شعرخوانی صابر خراسانی و مداحی مسعود پیرایش در دانشگاه آزاد اسلامی اراک برگزار شد.
من راه خود را برای نجات وطن خود انتخاب نموده و همچون مولایم حسین علیه السلام به مبارزه برخواستم. امید است سنگر نشینان آینده همانند کاخ نشینان امروز قشر محروم جامعه را به فراموشی نسپارند.