گفتگوی اختصاصی با جانباز جهانگیر صباغان به مناسبت سالروز بمباران مدرسه پیروز
«عصر 4 آبان 1362 با دانش آموزان بسیجی جلسه‌ای داشتیم، بر روی چمن‌ها نشسته و مشغول بحث و گفتگو بودیم که ناگهان ساعت 17:10 صدای انفجار مهیبی به گوش رسید. متوجه شدیم که موشک زدند و جلسه را تعطیل کردیم و به سمت صدای انفجار رفتیم که با صحنه جانگذاز مدرسه «حمدالله پیروز» مواجه شدیم. برق ها قطع شد و هوا تاریک، چند دقیقه ای طول نکشید که همه مردم فانوس به دست از همه نقاط شهر به سوی محل مدرسه راهی شدند و دور تا دور مدرسه پر از فانوس شد تا مردم چشمشان ببیند و بتوانند اجساد را از زیر آوارها بیرون بکشند.»