محمد فاضلی پسر عموی شهید غریب در اسارت «کیومرث فاضلی» نقل میکند: «زمانی که وارد جبهه شدیم او خیلی عوض شده بود و یک تحولی روحی عجیبی در او ایجاد شده بود و روز به روز این تحول بیشتر میشد مخصوصاً در عبادت و نماز خواندن، گاهی اوقات موقع ظهر سریع به نماز اول وقت میایستاد و اگر یک وقتی کار داشتیم یا موقع عملیات بود میگفت: «اول نماز بعد کار» من با او شوخی میکردم و میگفتم: نماز را بعداً میخوانیم. میگفت: محمد شاید فرصتی نماند و شهید بشویم.»