از تهران تا قلاویزان

 به گزارش نوید شاهد تهران بزرگ، علیرضا مذهب شناس در تاریخ ششم اسفندماه سال ۱۳۴۳ شمسی در پایتخت، شهر تهران، دیده به جهان گشود. او در خانواده‌ای متدین و انقلابی پرورش یافت که ریشه‌های ایمان در آن عمیق بود. پدرش، رضا مذهب شناس و مادرش بتول، با تربیت اسلامی و انقلابی، بذر عشق به اهل بیت (ع) و میهن را در دل فرزندانشان کاشتند. علیرضا تا مقطع چهارم متوسطه به تحصیل پرداخت، دورانی که همزمان با اوج‌گیری نهضت انقلاب اسلامی و سپس آغاز جنگ تحمیلی بود. فضای آن روزهای ایران، جوانانی چون علیرضا را به سوی آرمان‌های انقلاب و دفاع از وطن سوق داد. او از همان دوران نوجوانی، با مفاهیم جهاد، شهادت و ولایت فقیه آشنا شد و روحیه انقلابی در وجودش ریشه دواند.

حضور در جبهه‌های حق علیه باطل

با آغاز جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، علیرضا مذهب شناس که شور و غیرت دینی و ملی در وجودش شعله‌ور بود، طاقت ماندن در پشت جبهه‌ها را نداشت. او با عضویت در نیروی بسیج مردمی، گام در راه دفاع از ناموس و خاک وطن نهاد. حضور داوطلبانه او در جبهه‌ها، نشان از درک عمیق او از وظیفه دینی و انقلابی‌اش بود. علیرضا همچون هزاران جوان غیرتمند ایرانی، با دل کندن از تعلقات دنیوی، به سوی معبود شتافت تا دین خود را به اسلام، انقلاب و ملت ادا کند. او در میدان‌های نبرد، نمونه‌ای از رزمنده‌ای باایمان، شجاع و فداکار بود که هیچ بیمی از دشمن به دل راه نمی‌داد.

شهادت در اوج جوانی

سرانجامِ علیرضا در ۱۸ مرداد ماه سال ۱۳۶۲، در منطقه‌ای به نام «قلاویزان» رقم خورد. در بحبوحه نبردی جانانه، علیرضا مذهب شناس بر اثر اصابت ترکش به ناحیه حساس گردن، به درجه رفیع شهادت نائل آمد. او در سنین جوانی، در حالی که تنها ۱۹ سال از بهار زندگی‌اش می‌گذشت، به قافله شهدای کربلای ایران پیوست و با خون خود، درخت انقلاب را آبیاری کرد. پیکر مطهر این شهید والامقام پس از شهادت، به تهران منتقل شد و در گلزار شهدای بهشت زهرای تهران، قطعه ۲۸، ردیف ۱۱۴، شماره ۴ به خاک سپرده شد.

مزار او، امروز زیارتگاه عاشقان ایثار و شهادت است. نکته قابل توجه اینکه پدر بزرگوار ایشان، «رضا مذهب شناس» نیز افتخار شهادت را داشته‌اند که نشان از روحیه جهادی و انقلابی این خانواده دارد.

انتهای پیام/