«شهادت» موهبتی الهی است

به گزارش نوید شاهد شهرستان‌های استان تهران، شهید مسعود عقیلی خسروشاهی، یادگار «داود» و «کلثوم» ششم مردادماه سال 1341 در شهرستان تهران دیده به جهان گشود. او تا پایان دوره متوسطه در رشته اقتصاد درس خواند و دیپلم گرفت. بافندگی می‌کرد و سپس به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. این شهید گرانقدر بیست و هفتم دی ماه سال 1365 با سمت آر پی جی زن در مریوان توسط نیروهای عراقی به شهادت رسید. تاکنون اثری از پیکرش به دست نیامده است.

متن وصیت‌نامه شهید «مسعود عقیلی خسروشاهی» را در ادامه مرور می‌کنیم:

«بسم الله الرحمن الرحیم»

پس از تقدیم عرض سلام خدمت یکایک عزیزان، با درود به روان پاک شهداء و امید از درگاه خداوند برای طول عمر امام عزیزمان مطالب زیر به حضورتان معرفی می گردد:

عزیزان راه مشخص است و هدف معلوم و طریق خداوند از میان تمام راهها مشخص‌تر و جاده‌هایش با وجود امام عزیزمان منور است پس این مسیر را رها نکنید و پشتیبان ولایت فقیه و امام باشید.

می‌خواستم مطلبی بنویسم و با خودم این خیال را می‌کردم که این مطلب تازه و بدیع باشد. دیدم دربارهِ چه چیزی بگویم دیگر امت اسلامی ما شکر خدا به آن مقدار از رشد رسیده که خود است و سر نوشتن عبرت آموز و راهی که دارد برود، مانند آهن ربا انسانها را در جهان بدنبال خود می‌کشد.

البته بگذریم از گردهمایی که هنوز این انقلاب در دل سنگ آنها اثر نگذاشته یا گروههای سست ایمانی که توی یک محله یا جایی تا یک شهید می‌بینند، ندای خستگی از جنگ را سر می‌دهند و به جای اندیشیدن درباره راه و هدف شهیدان، می‌نشینند و می‌گویند فلانی حیف شد، بیچاره، ناکام و اگر زنده بود و به جبهه نمی‌رفت فلان می‌کرد، مثلاً زن می‌گرفت و برای خودش اسباب مال و منال و خانه و زندگی و غیره می‌شد.

ولی من به شما می‌گویم اگر همین شهیدان زبان باز می‌کردند، می‌‎گفتند: حیف خودتی و ناکام و بیچاره هم خودتی و زندگی فقط خوردن، خوابیدن، زن، فرزند، ثروت و شهرت نیست. شهادت موهبتی است. خداوندی که شامل هرکس و هر آدمیزادی نمی‌شود و خوشبخت‌تر از شهید در جهان خودش است و شهید، شهادت را وقتی خداوند می‌خواهد عرضه کند آن را با تمام وجود می‌خرد.

خوب در مورد گروه اول هم سعی کنید با نصیحت و البته امر به معروف و نهی از منکر نباید از حد خود تجاوز کند. باشد که خون همین شهیدان خود ندا دهنده است و جوانهای خفته را بیدار می‌کند بشرطی که در پاسداری از آن کوشش شود.

خوب دیگر عرضی نیست انشاالله که آقاجان و مامان و شما عزیزان حلالم کرده باشید. همه‌تان را به خدای بزرگ می‌سپارم.

والسلام