مادر! به جوانان بگو شهادت افتخار مردان است

به گزارش نوید شاهد شهرستان‌های استان تهران، شهید محمد غفورمحسنی، یادگار «محمود» و «رعنا» هشتم خردادماه سال 1339 در روستای آرو از توابع شهرستان دماوند به دنیا آمد. او تا پایان دوره متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت. مدتی به کار آزاد پرداخت و سپس به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. این شهید گرانقدر بیست و هفتم مهرماه سال 1363 در جاده بوکان – سقز به شهادت رسید. مزار وی در روستای کیلان تابعه شهرستان زادگاهش واقع است.

متن کامل وصیت‌نامه پاسدار شهید «محمد غفورمحسنی» را می‌خوانید:

بسم الله الرحمن الرحيم

 «وَلا تَحسَبَنَّ الَّذينَ قُتِلوا في سَبيلِ اللَّهِ أَمواتًا بَل أَحياءٌ عِندَ رَبِّهِم يُرزَقونَ»

«نپندارید که شهیدان راه خدا مرده اند بلکه زنده اند و نزد پروردگارشان متنعم میباشند [آل عمران، ۱۶۹]»

 چرا از شهادت می ترسید! مگر کودکی سراغ دارید که از پستان مادرش بترسد. مادر! برادر! خواهر! بگویید که ای مردم ای مسلمان به خود آیید و دشمن را بشناسید و بدانید که چه گروه گروه شده‌اند ولی همه یک هدف دارند و آن نابودی اسلام است. بدانید که بقای قرآن و اسلام و حکومت الله به خون شهیدان است.

مادر! به جوانان بگو شهادت افتخار مردان است و از شهادت نهراسید که مرگ سرخ به از زندگی ننگین است. تو ای برادر! بکوش که از اسارت دنیا برهی و آنگاه پاسدار قرآن و يارالله و مدافع حق باشی. به پدران بگو که فرزندان علی‌گونه تربیت کنند. تنها به فکر زندگی چند روزه فرزندانتان نباشید که زودگذر است.

مادر! به مادران بگو شهید پرور شوند و دامن پاک دارند تا فرزندانی پاک و افتخار آفرین به یاری خدا گسیل دارند و ای خواهر! به دختران بگو ای خواهر پاسدار! عفت داشته باش و بکوش زینب‌گونه عمل کنی و تو ای برادر! پیام همه برادران شهید را به گوش جهانیان برسان چرا که وظیفه سخت و سنگین بر تو می‌باشد. من راهم را انتخاب کرده‌ام و از کشته شدن در راه هدف مقدسی که دارم هراسی به دل راه نخواهم داد.

راه من راه مسلمانان صدر اسلام و راه حسین (ع) و راه اصحاب حسین(ع) است. انسان باید هدف داشته باشد چون همه موجودات به سوی هدف مشخصی در حرکتند پس نباید بی هدف از دنیا برویم. هدف ما الله است. مرگ سرخ به زندگی با ذلت ترجيح دارد که فرمود: «لا أَرَى الْمَوْتَ إِلَّا سَعَادَةً».

دست از روحانیت و امامتان بر ندارید که روحانیت بود که اسلام را زنده نگه داشته من در درجه اول از مادرم که کمال فداکاری را در حق ما نمود و برای اینکه مرا به جایی برساند سختیها و رنجهایی را متحمل شد تشکر میکنم و از او حلالیت می طلبم.

از برادرهایم معذرت میخواهم که آنها را ناراحت کردم مخصوصاً برادرم که هم یک برادر برای من بود و هم یک پدر و از تمامی شما هم حلالیت می‌طلبم و باید راه علی اکبر را شما طی کنید. از خواهرهای فداکار و مهربانم عذر میخواهم که آنها را احياناً ناراحت کرده و شما باید زینب گونه عمل کنید و راه او را ادامه دهید و از شما هم حلالیت می طلبم.

از تمامی فامیلها و خویشاوندان همگی حلالیت می طلبم. من از تمامی دوستانم و هم محلیها که اگر احيانأ آنها را در محل ناراحت کردم و موجب کسالت آنها شدم از آنان طلب مغفرت میخواهم. من از کسانی که قول به آنها داده بودم و به موقع آن را عمل نکردم عذرخواهی و حلالیت می طلبم و از تمامی کسانی که در محل کار با من سر و کار داشتند و موجب ناراحتی آنان شدم از یکایک آنها حلالیت می طلبم.

من از تمامی نوجوانان محل، طلب بخشش می‌خواهم و به آنان این پند را می‌دهم که راه خود را همان راه على اكبرها و علی‌اصغرها انتخاب کنند. پیام من در وجه اول به برادران بسیج و سپاه این است با پوشیدن آن لباس، مسئولیتها سنگین و مهم می باشد و حرمت آن لباس را حفظ کنند، در رفتارهای خود از قبیل کار، برخورد، لباس پوشیدن، طرز صحبت کردن و غیره مراقب باشند چون تمام مسلمانان جهان چشم به حرکات آنان دوخته و باعث ناراحتی امام و صاحب الامر مهدی زمان نشوند.

برادران سپاه همان هفتاد و دو تن از یاران امام هستند که به بیعت خود ادامه دادند و میدانستند در این راه کشته می شوند ولی آن راه را انتخاب کردند. اگر قسمت و لیاقت آن را پیدا کردم که شهید بشوم مرا در گلستان شهدای فاجان واقع در کیلان دفن کنید. من راضی نیستم غیرپول خودم پولی اضافه خرج کنید.