وعده دیدار در نامه شهید "تقوی"
پنجشنبه, ۱۴ فروردين ۱۳۹۹ ساعت ۰۰:۴۴
این را هم بگویم که دلم برایتان تنگ شده، من تصمیم دارم که بعد از سه ماه دیگر به خانه بیایم چون وقتی به اندازه کافی نداشتم، نتوانستم صبر کنم که پدرم بیاید و خداحافظی کنم، آنچه می‌خوانید بخشی از دلتنگی شهید خسرو تقوی است، که در ادامه می خوانید.
به گزارش نوید شاهد شهرستان های استان تهران، شهید خسرو تقوی، یادگار اصغر، یکم اردیبهشت ماه 1350 در تهران به دنیا آمد. پس از گذراندن دوران کودکی وارد دبستان شهید باهنر در منطقه‌ی شماره دو شد و دوران راهنمایی را هم در همان مدرسه گذراند. بعد از آن در سن شانزده سالگی به علت علاقه‌ای که به حضور در جبهه داشت. برای رفتن به جبهه اقدام نمود.
ایشان سه ماه آموزش نظامی خود را در اسلامشهر گذراند و بعد از دو روز مرخصی در حالی که تمام این دو روز را در مسجد محل فعالیت می‌کرد و به تلاوت قرآن می‌پرداخت. به منطقه‌ی شلمچه اعزام شد و در حدود سه ماه در آنجا بود که سرانجام بر اثر اصابت ترکش به ناحیه‌ی سر و صورت در منطقه‌ی شلمچه در بیستم فروردین ماه 1367 به شهادت رسید.
ایشان سه ماه آموزش نظامی خود را در اسلامشهر گذراند و بعد از دو روز مرخصی در حالی که تمام این دو روز را در مسجد محل فعالیت می‌کرد و به تلاوت قرآن می‌پرداخت. به منطقه‌ی شلمچه اعزام شد و در حدود سه ماه در آنجا بود که سرانجام بر اثر اصابت ترکش به ناحیه‌ی سر و صورت در منطقه‌ی شلمچه در بیستم فروردین ماه 1367 به شهادت رسید.
فرازی از نامه شهید:
احمدجان به تمام برادران بسیجی سلام مرا برسان و بگو که مرا ببخشند که اگر موجب ناراحتی شماها شدم. این را هم بگویم که احمدجان نامه از اینجا بسیار سخت به تهران می رسد. این را هم بگویم که دلم برایتان تنگ شده، من پول اصلا احتیاج ندارم. من هم تصمیم دارم که بعد از سه ماه دیگر به خانه بیایم چون وقتی به اندازه کافی نداشتم، نتوانستم صبر کنم که پدرم بیاید و خداحافظی کنم، در پایان این را بگویم که پدر و مادر و خواهرانم و برادر عزیزم خدا شاهد است شما را خیلی دوست دارم، امیدوارم ناراحت من نباشید. دیگر عرضی ندارم خداوند یارتان التماس دعا یادتان نرود.
حتما جواب نامه را بنویسید. فوری/فوری/فوری
دلم تنگ شده است و من الله التوفیق، اجرکم عندالله
خسرو تقوی/ هشتم اسفندماه 1366
احمدجان به تمام برادران بسیجی سلام مرا برسان و بگو که مرا ببخشند که اگر موجب ناراحتی شماها شدم. این را هم بگویم که احمدجان نامه از اینجا بسیار سخت به تهران می رسد. این را هم بگویم که دلم برایتان تنگ شده، من پول اصلا احتیاج ندارم. من هم تصمیم دارم که بعد از سه ماه دیگر به خانه بیایم چون وقتی به اندازه کافی نداشتم، نتوانستم صبر کنم که پدرم بیاید و خداحافظی کنم، در پایان این را بگویم که پدر و مادر و خواهرانم و برادر عزیزم خدا شاهد است شما را خیلی دوست دارم، امیدوارم ناراحت من نباشید. دیگر عرضی ندارم خداوند یارتان التماس دعا یادتان نرود.
حتما جواب نامه را بنویسید. فوری/فوری/فوری
دلم تنگ شده است و من الله التوفیق، اجرکم عندالله
خسرو تقوی/ هشتم اسفندماه 1366
منبع: کتاب قدسیان قدس(زندگی‌نامه شهدای شهرستان قدس)
نظر شما
