دلتنگی های شهیدانه
به گزارش نوید شاهد شهرستان های استان تهران؛ شهید سیدمهدی حسینی/ یازدهم شهریور 1342 در استان تهران ودر شهر ارمبویه پاکدشت متولدشد. پدرش سیدیوسف ومادرش صدیقه نام داشت. وی تا مقطع سیکل تحصیل کرد. و قبل از شهادت به عنوان ارتشی اشتغال داشت . نامبرده متاهل بود.در تاریخ سیزدهم تیر 1365 ازدواج کرد که حاصل این ازدواج یک پسر می باشد. شهید در سال 1367 با عضویت ارتشی به جبهه اعزام شد ودرتاریخ سی و یکم تیر 1367براثر اصابت ترکش درمنطقه عملیاتی سومار توسط دشمن بعثی به شهادت رسید.مزار این شهید در ارمبویه واقع می باشد.
«نامه اول»
به نام ایزد یکتا
با عرض سلام گرم به ارواح پاک شهیدان و همچنین بهترین درودها و سلامی خدمت خانواده خوبم و با عرض سلام به عموی خوب و عزیزم عمو جان امیدوارم که حالتان خوب باشد. و هیچگونه نگرانی نداشته باشید و همواره در پناه خداوند یکتا خوب و خوش روزهای زندگی را سپری نمائید.
عمو جان انشاالله به امید روزی که خدمت تمام شود تا من بتوانم جبران اینهمه خوبی های شما را بنمایم. و با عرض سلامی گرم به زن عموی خوب و مهربانم زن عموی جان سلام حالتان که خوب است انشالله کسالتی نداشته باشید.
با اینکه چند روزی بیشتر نیست که به اینجا آمدم، خیلی دلم برایتان تنگ شده است و بهترین صداها و گرمترین درودها و عاشقانه ترین کلمات نثار همسر خوب و نازنینم ثریا جان نمی دانم با چه کلماتی می توانم درونم را برایت بازگو کنم.
«نامه دوم»
به نام خداوند بزرگ که خالق جهانیان است
و با سلام خدمت عمو و زن عمو و پدر گرامیم امیدوارم که حال شما خوب بوده باشد و ملالی نباشد. و با سلام فراوان به همسر عزیز و گرامیم و باری ثریا جان امیدوارم که حالت خوب باشد.
عزیز بهتر از جانم نمی دانی چقدر دلم برایت تنگ شده است. و با عرض سلام خدمت عباس آقا گل، عباس نامه پر از مهر و محبت جنابعالی در مورخ بیستم مرداد 1366 به دستم رسید. و از موضوع نامه خیلی خوشحال گشتم. مخصوصاً از اینکه نوشته بودی در امتحان فنی قبول شده بودید.
خلاصه از شما سپاسگزارم که به فکر این حقیر هستید. عباس جان فقط در نامه ات چرا از ثریا حرفی نزده بودی، باری عباس آقا از جانب من به یکایک دوستان و آشنایان سلام فراوان برسان.
