
وصیت نامه شهید حسین بازدار
همیشه به یاد الله باشید
حسین بازدار، یکم فروردین ۱۳۴۳، در روستای رحیمآباد از توابع شهر بوئین زهرا به دنیا آمد. پدرش رمضان، کشاورز بود و مادرش نیمتاج نام داشت. تا دوم راهنمایی درس خواند. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. بیست و هفتم دی ۱۳۶۵، در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به سر، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.

وصیت نامه شهید حسین بازدار
همیشه به یاد الله باشید
بنده، حسین بازدار که به فرمان امام امت -روحی فداه- روانه کردستان شدم.
دیاری که از یک طرف توسط صدامیان از خدا بی خبر، مورد تجاوز واقع شده و از
طرف دیگر گروهک ها، دیوانه وار به آنجا حمله کرده اند.
به کردستان آمدم تا
بتوانم، دین خود را نسبت به اسلام و قرآن و مکتب، ادا کرده و قلب امام زمان
(عج) را از خود خشنود نموده باشم، تا من نیز در این پیروزی، نقشی داشته
باشم و یا در این راه مقدس، خون خود را نثار کنم؛
زیرا خون من، از خون امام
حسین(ع) و یارانش رنگین تر نمی باشد و درخت اسلام، احتیاج به خون دارد و
باید سیراب گردد تا ثمره ی آن پابرجا شدن اسلام و صدور انقلاب، به جهان
باشد.
آری! ما وظیفه داریم، دست ابرقدرت ها، به خصوص آمریکای جنایتکار را از سر
ملت های مظلوم، کوتاه کنیم، که در این راه، فداکاری و جانبازی لازم است.
توصیه و سفارش بنده به شما پدر، مادر، خواهر، برادر، همسر و دیگر
خویشاوندان و دوستان این است که: دست از امام و انقلاب نکشید و امام را
تنها نگذارید.
همیشه به یاد الله باشید، که در این صورت مشکلات حل و تمام
امور، آسان خواهد شد.
مساجد را خالی نگذارید که مساجد سنگرند.
دعاها را
باشکوه تر برگزار نمایید؛ زیرا دعا رابطه ی انسان با خالق است و انسانها را
تکامل می بخشد و بدانید که مرگ در راه خدا، زندگی و سعادت است و
افتخارآفرین.
امیدوارم که مرا ببخشید و حلال کنید.
خداوند به شما صبر و اجر
مرحمت فرماید.
فرزندانم را چنان تربیت کنید که در آینده، سربازی فداکار برای اسلام و قرآن
باشند و حاضر باشند جان و مال و هستی خود را در راه خدا و فی سبیل الله،
فدا نمایند و کلامشان همان کلام «علی اکبر»(ع) باشد، که فرمود: «اگر ما بر
حق هستیم، از کشته شدن و جان فدا کردن چه باک داریم؟»
پس شما هم صبر و
استقامت داشته باشید، که اگر مؤمنی صبر نداشته باشد، ایمانش کامل نخواهد
بود و به فرمایش امیرالمؤمنین علی(ع): «اگر کسی صبر نداشته باشد، مثل این
است که جسدی سر نداشته باشد.»
در پایان، امیدوارم، خدا شما را در تمام حالات و برنامه ها، موفق و مؤید
بدارد.
من که موفق نشدم کربلا را ببینم؛ اگر به کربلا مشرف شدید، از جانب
من قبر مقدس سرور آزادگان، حسین بن علی(ع)را ببوسید.