«شهید داود امامی»: تزکیه نفس را به هر کاری مقدم بدانید +دستخط شهید

بسم الله الرحمن الرحیم

با عرض سلام به پیشگاه مقدس آقا امام زمان و نایب بر حقش امام امت و خانواده شهدا و بلاخره سلام به مادر و پدرم و برادرانم و خواهرانم و اقوام و آشنایان امیدوارم که حالتان خوب باشد و هیچ گونه کسالتی نداشته باشید .

قبل از هر چیز بایستی بگوئیم که من واقعاً لیاقت شهادت در راه خدا را ندارم و در حال حاضر با شرمساری این وصیت را می نویسیم . و اگر خدا به ما رحمی کرد و شهادت را نسیب ما کرد به سفارش های بنده حقیر عمل نمائید .

اول از همه باید به پدر و مادرم بگویم که از شهادت من ناراحت نباشند زیرا این خواست خداوند است . هیچگاه دنبال زرق و برق دنیا نروید که این دنیا فانی و از بین رفتنی است برادران و خواهران راه حسین زمان بهترین راههاست در این راه حرکت کنید.

انسان یک بار بیشتر نمی میرد و چه بهتر این مردن در راه الله باشد چنین انسان هرگز خود را تنها و بی پناه نمی یابد و بعکس خود را ذره ای بی انتها و البته به ابدیتی بی پایان به عظمتی با شکوه و به کمالی بی نهایت و دوست داشتنی می یابد.

ملت عزیز بیدار باشید کسانی که مخالفت میکنند اینها با امام مخالفند و با آنها به نرمی رفتار نکنید. ای برادران و خواهران مسجد را برای خود پایگاهی محکمی قرار دهید و هیچگاه مسجد را خالی نکنید.

عزیزانم عمر کوتاه است و فرصت بازگشت کم آنهایی که در غفلت بسر می برند ضرر کرده اند و آنانکه ایمان آورده اند و جهاد کردند و عمل صالح انجام دادند رستگارند. ای عزیزان هیچ وقت امام را تنها نگذارید و همواره پیرو اسلام باشید و با عوامل منافق و دشمنان اسلام مبارزه نمائید . تزکیه نفس را به هر کاری مقدم بدانید .

نمازهایتان را در اول وقت بخوانید و همواره نهج البلاغه و قرآن را الگوی کارهایتان قرار دهید سعی نکنید وقت خودتان را به بازی و خوش گذرانی بگذرانید و از تجملات دنیائی و پوشیدن لباسهای ناجور بپرهیزید یعنی لباسهائی که در شان یک مسلمان نیست.

در آخر از پدر و مادر عزیزم حلالیت می طلبم من می دانم که برای شما پسر خوبی نبودم ولی اگر خدا توفیق دهد در آخرت جبران می نمایم . و از خویشاوندان و دوستانم و خواهرانم و برادرانم طلب حلالیت می نمایم . و در زیر چند وصیت دیگر دارم که امیدوارم به آنها نیز تا حد امکان عمل شود. خداحافظ.

از برادرم علی می خواهم که دست از کارهای غیر اسلامی بردارد و در خط حزب الله باشد و وسائل فنی مرا برای مصرف در جبهه یا مدرسه بدهد.

از پدرم خیلی معذرت می خواهم اگر بعضی مواقع ناراحتش کردم و از مادرم می خواهم که شیرش را حلالم نماید و از اکرم و اعظم و آذر می خواهم که حجابتان را حفظ کنید و من را حلال نمائید و اگر وقت داشتید برای من مناجات شعبانیه و قرآن بخوانید و همچنین از آقا ناصر و آقا نادر نیز حلالیت می طلبم و از دوستانم می خواهم که من را حلال نمایند. خداحافظ.

بر مرگم عزاداری نکنید که عزاداری و سیاه پوشیدن سزاوار مولایم حسین ع است که درس شهادت و آزادگی را از آن بزرگوار آموختی.

داود امامی / یکم دی 1365/ خرمشهر