وصیت نامه شهید محرم شریفی

من بنا به فرمان پیر جماران ، این ابر مرد تاریخ و ادامه دهنده راه انبیا (ع) رهبر عظیم الشأن و عالیقدر ایران، حضرت آیت الله العظمی نایب امام خمینی به جبهه برای ستیز با دشمنان رفتم تا شاید بتوانم کمکی ناقابل به اسلام عزیز کرده باشم و بتوانم امام را از خود راضی کنم .

پدر و مادر عزیزم ! شما برای من زحمت های زیادی کشیدید . اگر به شهادت رسیدم شاید دیگر نتوانم با شما ملاقات و جبران زحمت های شما را بکنم . بعد از شهادت من همچون کوهی آهنی، استوار و محکم باشید و کوچک ترین ضعف در دل راه ندهید تا دشمن اسلام از ضعف و ناتوانی شما سوء استفاده نکند .

همسرعزیزم ! بعد از من گریه و زاری نکن تا روحم شاد باشد و اگر فرزندم به دنیا آمد به او بگو پدرت به شهادت رسید و اگر فرزندم پسر بود اسمش را روح الله یا وحید بگذار و اگر دختر بود اسمش را زینب یا فاطمه و یا زهرا بگذار . ضمناً اگر پسر بود بگذار که پاسدار شود و به حماسه های شهیدان صدر اسلام بنگرد و اگر دختر بود به او بگویید حجاب اسلامی را رعایت کند، چون حجاب دختر کوبنده تر از خون شهید است .

.. و تو مادر عزیزم! بعد از من به اتاق نوعروسم برو و به او دلداری بده و نگذار ناراحتی و دلتنگی کند.

مادر عزیزم ! بعد از من گریه و زاری نکن و اگر هم خواستی گریه کنی، پیش روی همسرم نکن، چون نمی خواهم او ناراحت باشد .

برادر جان! این را از برادر کوچکت داشته باش: هیچ وقت پدرم را تنها نگذار و هر چند وقت به پدرم کمک کن و به خانه من برو و به فرزندم را سری بزن و آنها را دلداری بده و درباره انقلاب و رهبر بزرگمان برایشان صحبت کن .

فامیل ها و اقوام ، به مجالس سخنرانی و قرآن بروند تا بیشتر از این با اسلام و انقلاب آشنا شوند.

ملت ایران نیز بیشتر از اینها به انقلاب و قرآن کمک کنند تا ابر جنایتکاران بین شما ملت مستضعفان تفرقه نیندازند و هیچ وقت از ولایت فقیه جدا نشوید تا آسیبی به انقلاب نرسد .