همت پیروزی

به گزارش نوید شاهد شهرستان‌های استان تهران: شهید محسن عرب بهشتی، یادگار «شیرعلی» و «بتول» یکم شهریورماه سال 1344 در شهرستان ورامین چشم به جهان گشود. وی تا دوم متوسطه درس خواند و سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی پرداخت. روحانی بود. از سوی سپاه در جبهه حضور یافت. این شهید گرانقدر بیست و چهارم خرداد ماه سال 1367 در شلمچه به شهادت رسید. پیکرش مدت ها در منطقه بر جا ماند و پنجم خرداد ماه سال 1375 پس از تفحص در گلزار شهدای روستای آب باریک تابعه زادگاهش به خاک سپرده شد.

متن دوم وصیت‌نامه شهید

خوانندگان و شنوندگان محترم این مقوله که به عنوان وصیت نامه بنده چشم به آن دوخته اید: حتماً منتظر هستید نکاتی را به عنوان وصیت بر روی کاغذ ترسیم کنم و شما آن را عملی کنید. اما مسئله ای که هست این است که پدر در جایی که آب هست تیمم باطل است. آیا در جایی که قرآن کریم، سخنان رسول گرامی اسلام(ص)، علی ابن ابیطالب(ع) حسین بن علی(ع) و دیگر ائمه معصومین(ع) و سخنان رهبر کبیر انقلاب اسلامی، قلب تپنده امت اسلام، نایب بر حق امام زمان و فرزند فاطمه(س) و همچنین وصیت نامه های دیگری شهیدان هست.

جای سخن و بیانی هست که بنده آن را بگویم و جای خالی آن را پر کنم(نغوذ بالله)، نه نه، همه چیز آن را قرآن، ائمه، رهبر و شهدای عزیز روشن و واضح کرده‌اند و اگر بخواهیم از شیعیان و مسلمانان واقعی خداوند باشیم باید بدون چون و چرا و بلا استثنا به آنها عمل کنیم.

مگر نه اینست که قرآن ما را با کفار و مشرکین تا سر حد پیروزی و غلبه کامل مستضعفان بر مستکبران امر کرده است: « َقَاتِلُوهُمْ حَتَّى لَا تَكُونَ فِتْنَةٌ»؟؟ پس جنگ با عراق تا پیروزی نهایی و جنگ با ستمگران و ظالمان جهان تا نابودی تمامی آنها و بر پایی حکومت عدل الهی.

مگر نه اینست که آنها فرموده‌اند: برای اسلام و بر پاشدن عدل و مساوات باید کمر همت بست و از دفاع و جنگ با دشمنان اسلام، عدالت و مساوات گریزان نبوده «كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِتَالُ وَهُوَ كُرْهٌ لَّكُمْ وَعَسَىأَن تَكْرَهُوا شَيْئًا وَهُوَ خَيْرٌ لَّكُمْ وَعَسَىأَن تُحِبُّوا شَيْئًا وَهُوَ شَرٌّ لَّكُمْ».

مگر نه اینست که قرآن ائمه و رهبر کبیر انقلاب و همچنین شهدای عزیز، ما را به صبر و پایداری در برابر مشکلات و مصائب دعوت نموده و صبر و استقامت را از آرلام و لوازم رسیدم. به پیروزی می‌دانند: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَصَابِرُوا وَرَابِطُوا وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ».

مگر نه اینست که قرآن و ائمه(ع) فرموده‌اند: باید به دستورات و آیات قرآن کریم و سخنان ائمه(ع) و نائبان ایشان(ولایت فقیه) جامه عمل پوشانده و همیشه گوش به فرمان و آماده و مهیا برای هر ماموریتی باشید«أَطِيعُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ».

مگر نه اینست که امام عزیز ما فرموده است: «امروز تمامی کفر در برابر تمامی اسلام ایستاده است.» و مگر نه فرموده: «جنگ امروز در رأس تمام امور است و از فروع دین واجب‌‎تر است.» چرا که اگر ما در این جنگ پیروز نگردیم دیگر فروع دین ها محفوظ و پایداری می ماند ولی اگر خدایی خواسته جنگ را رها کرده و به این بهانه که کارهای فلان لازم تر است و یا من فعلاً در اینجا(پشت جبهه - شهر) بمانم و کار و علم یاد بگیرم تا در آینده به انقلاب اسلامی خدمت کنم، جنگ خدای نخواسته با مشکلاتی و در نتیجه شکست اسلام منتهی گردد.

دیگر اثری از فروع دین؛ آموختن علم و کارهای توجیهی لازم باقی نمانده و پیش نمی آید که ما می خواهیم به آنها پرداخت و در آینده به جمهوری اسلامی خدمتی کنیم. زیرا دیگر جمهوری اسلامی برقرار و برپا نیست. عزت ما اکنون در گرو این جنگ است و عزت اسلام هم درگیر و ما (چرا که ما بعنوان اسلام و مسلمان در جهان مطرح هستیم)، پس اگر خدای نخواسته در امر جنگ کوتاهی کرده و احیاناً به جبهه نیامده و یا به جبهه کمک نکنیم و یا نق زده و در مقابل مشکلات و کمبودها طاقت نیاوردیم و...، چنان خیانتی به تاریخ اسلام، مسلمین و مستضعفین کرده ایم که هرگز بخشودنی نبوده و راهی هم برای بازگشت و جبران باقی نخواهد ماند.

ما بقول امام عزیزمان تکلیفمان جنگ کردن است، چه پیروز شویم، چه شکست بخوریم. پس اگر خدای نخواسته عملیاتی موفقیت نداشت و یا...، نباید فوراً روحیه خود را باخته و سست شویم، بلکه باید هر سال از سال پیش، هر ماه از ماه پیش، هر هفته از هفته پیش و هر روز و عملیات از روز و عملیات پیش مصمم تر و استوارتر و مقاومتر به جنگ تحمیلی ادامه دهیم. تا پیروزی نهایی(انشاالله).

مگر نه اینست که آنها امر فرموده‌اند: که دنیا متاع غرور و قریب بوده و مکانی موقت و جایگاه ابدی و پایدار انسانها همان قیامت است؟ پس به راحتی های کاذب آن به لذات غیرمشروع آن، به مال، ثروت، پست، مقام، ماشین، خانه های لوکس و... دل نبندید که آنها در حقیقت دشمنان شما هستند «مَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلاَّ مَتَاعُ‌ الْغُرُور،يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّ مِنْ أَزْوَاجِكُمْ وَأَوْلَادِكُمْ عَدُوًّاِ». به عناوین گوناگون؛ اعم از اینکه، من به سهم خودم رفته ام، یا فعلاً به وجود من اینجا(تهران) بیشتر احتیاج است و من باید درس بخوانم و... خود را توجیح کردم و به جبهه نیامدم.

ادامه دارد...