روحانی شهید «حجت‌السلام محسن عرب بهشتی»؛ سمبل شرف و حیثیت اسلامی
به گزارش نوید شاهد شهرستان‌های استان تهران: نام شهید حجت السلام محسن عرب بهشتی با تاریخ 8 سال دفاع مقدس عجین است. او درحالی‌که می‌توانست در عرصه های گوناگون همچنان سر منشأ خدمات به کشور و ملت باشد از میان ما رفت و ما را در غم از دست دادن یکی از بهترین و شاخص ترین الگوهای عرصه دفاع از دین و شرف به سوگ نشاند. شهید حجت الاسلام محسن عرب بهشتی در سال 1345 در روستای آبباریک از قریه شهر ورامین در خانواده ای مذهبی قدم به عرصه حیات نهاد. عشق به خاندان اهل بیت و ائمه اطهار(ع) از همان دوران کودکی با تمام وجودش عجین گشت و از او مردی با احساسات مذهبی ساخت، به طوری که پیش از رسیدن به سن بلوغ شرعی و تکلیف به نماز می ایستاد و در مسجد و محافل دینی شرکت می کرد.
در سن هفت سالگی قدم در راه مدرسه و تحصیل می گذراند دو دوره ابتدائی و راهنمائی را با نمره های عالی در زادگاه خود به پایان می رساند او که در جستجوی معرفت دینی بود همزمان با تحصیل به مطالعه کتب دینی روی آورد و از این رو با پشت کار در عرصه فرهنگ و دین تلاش می نمود.
محسن با شروع جرقه های انقلاب اسلامی وارد صحنه های انقلاب برای فعالیت بهتر و بیشتر راهی تهران می شود و در تظاهرات بر علیه رژیم طاغوت حضور جدی می یابد. پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی به فرمان امام امت در مورد تشکیل ارتش بیست میلیونی و بسیج به عضویت این نهاد انقلابی در آمد ایشان در عرصه فرهنگی و تبلیغاتی و در انجمن اسلامی آبباریک تلاش قابل توجه ای نیز اشت با شروع شدن جنگ تحمیلی محسن در جهت تشویق و ترغیب به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در آمد تا بهتر بتواند در صحنه جنگ و جبهه فعالیت کند.
او به طور مداوم از همان اول جنگ در اکثر عملیاتها در مناطق مختلف جبهه حضور داشتند و بعد از چند سال پوشیدن لباس پاسداری تصمیم گرفتند تا در راه علم و معارف اسلامی بیشتر تلاش کنند فلذا از سپاه استعفا داده و در حوزه علمیه مشغول فراگیری دروس حوزوی شدند اما تلاش در سنگر علم باعث نشد که ایشان از جبهه و جهاد غافل شود، گردان مالک اشتر حضرت رسول (ص) مقر دائمی او بود تا هنگام شهادت و در اواخر چون نیاز بود بیشتر در مدرسه باشد با گردان تماس تلفنی داشت و نزدیک عملیات خود را می‌رساند.
طلبه فاضل عرب بهشتی سمبل شرف و حیثیت اسلامی و رزمنده ای بود عاشق دین و شیدای ولایت که سودای آب و نان بر سر نداشت. عمر با برکت او در عرصه نبرد فرهنگی و نظامی سپری شد. سالها در هر نماز و نیمه های شب از خداوند رستگاری و رشادت را طلب می کرد و به لذت و زر و زیورهای دنیا دل نمی بست. کلیه اعمالش در جهت رضای خدا بود نیت و روح اولیا الهی بود و افکار و اعمالش از این روح الهی تراوش می کرد. این شهید پاکباخته از جمله مریدان مخلص بنیان گذار جمهوری اسلامی ایران امام خمینی (ره) بود و علاقه فراوانی به ایشان داشت او با روحیه ای سرشار از معنویت و فداکاری در کنار سربازان و بسیجیان در حالی که ملبس به لباس شریف روحانی بود در نبرد علیه دشمن شرکت می کرد.
سرانجام این رزمنده فداکار اسلام، فرد قهرمانی و زحمات ارزشمند خود در راه خدا دریافت کرد و به آنچه که در طول عمر خویش در آرزوی آن بود نائل آمد، هر چند که دست تقدیر الهی بر آن است که چنین مردانی در بستر یا در حوادث گوناگون به بقای پروردگار خویش نرود، بلکه با تنی خونین و لبی تشنه و نفسی مطمئن و راضی به رضای خدا با نائل شدن به شهادت مزد و پاداش زحمات ارزشمند بهشت جاویدان مسکنی گزیند.
و پس از چندین سال دعا و تلاش برای شهادت، در آخرین عملیات قبل از قبولی قطنامه 598 عملیات بیت المقدس 7 در شلمچه با لبی تشنه به مقام والا شهادت نائل گردید و بعد از ۸ سال غریبی در بیابانهای گرم شلمچه پیکر مطهرش را به زادگاهش همزمان با تاسوعای حسینی سال 1375 رجعت کرد و بعد از گذشت چند سال دوباره عطر و بوی شهادت را در فضا عطر آگین کرد. بلی اینچنین زندگی سراسر پر تلاش و مبارزه خالصانه و عاشقانه در راه خدا آغاز گشت و اینچنین در کربلا شلمچه در جهاد و نبرد رویاروی علیه باطل حسین گونه به خاک شهادت افتاد و به ملکوت اعلی عروج نمود و به آرزوی دیرین خود که قربانی شدن عاشقانه در راه خدا بود نائل گشت.
