شهید «زکریا زنده‌دل» عاشق امام و انقلاب بود. لباس ساده مى‌‏پوشید و خوراک ساده مى‏‌خورد. با اینکه مى‌‏توانست از سهمیه رزمندگان جهت قبول شدن دانشگاه استفاده کند، از این سهمیه استفاده نکرد و با سهمیه منطقه ۱ در دانشکده الهیات دانشگاه فردوسى مشهد پذیرفته شد و از سال ۱۳۶۴ تحصیل در دانشگاه مشهد را شروع کرد. پس از مدتى، شهید زنده‌‏دل بنا به فرمان امام و لبیک به مقتدایش به سوى جبهه شتافت و در این راه با اهدافى که داشت فداکاری‌ها کرد.

نگاهی به حیات طیبه دانشجوی دانشگاه فردوسی مشهد شهید «زکریا زنده‌دل»

به گزارش نوید شاهد شهرستان‌های استان تهران، شهید «زکریا زنده‌دل» در سال ۱۳۳۸ در روستاى «چلپان» از توابع شهرستان ساوه به دنیا آمد. دوران ابتدایى را در این شهرستان سپرى کرد و پس از چندى به همراه خانواده به خاطر وضعیت شغلى پدر که مسگر دوره‌گرد بود، مجبور به مهاجرت به تهران شد.

دیرى نگذشت که پدر مهربانش را از دست داد و او براى امرار معاش و گذران زندگی‌شان جهت کار نزد برادر بزرگ خانواده رفت و در مغازه‏‌ها شاگردى مى‏ کرد و حین کار کردن درس هم مى‏‌خواند. هنگام شروع شدن مبارزات مردمى به رهبرى امام(ره) علیه رژیم شاه و آمریکاى سلطه طلب، زکریا با تشکیل جلسات مخفى به ارشاد مى‌پرداخت و اعلامیه و پیام‌هاى امام خمینى (ره) را تکثیر مى‌کرد.

او یکى از مسئولان و خط دهندگان حرکت مردمى در کوى هفده شهریور تهران بود، به طورى که مورد تعقیب ساواک قرار داشت و براى مدتى مجبور به ترک تهران شد و به ساوه رفت. شهید زنده‏ دل پس از چندى دوباره به جمع مبارزان پیوست.

یک سال پس از پیروزى انقلاب، او موفق به اخذ دیپلم مىی‌شود و فعالیت خویش را از ابتداى تشکیل بسیج در این نهاد مردمى، شروع مى‌ کند. او همچنین جهت انجام خدمت سربازى، همزمان با شروع جنگ تحمیلى براى دفاع از انقلاب، پس از طى دوره آموزشى در تهران، به منطقه کردستان اعزام می‌شود.

حضور او در دوره آموزشى در تهران براى تأسیس کتابخانه و انجمن اسلامى در پادگان موثر واقع می‌شود. در کردستان نیز در پادگان پیرانشهر اقدام به تأسیس انجمن اسلامى و کتابخانه کرد و بسیار مورد استقبال قرار گرفت. پس از پایان خدمت سربازى و بازگشت به تهران، به خدمت آموزش و پرورش درمى‌‏آید و با عنوان مسئول امور تربیتى مشغول خدمت به نونهالان انقلاب می‌شود.

او مسئولیت عقیدتى و سیاسى چند پایگاه بسیج را نیز به عهده مى‏گیرد و فعالیت‌هاى شایسته‌اى انجام مى‏‌دهد. او که فردى با تقوى بود مورد توجه روحانیون محل قرار مى‏‌گیرد، به طورى که در غیاب روحانى محل، به عنوان پیش نماز و امام جماعت برگزیده مى‌‏شود. افراد محله از او به عنوان یک فرد نمونه یاد مى‏‌کردند.

زکریا یک عارف آشنا و معلم اخلاق بود که گفتار و اعمالش با هم منطبق بود. شب‌ها جهت انجام امور مردم در مسجد و تعاونى محل کار مى‏‌کرد و رئیس هیأت مدیره تعاونى مصرف شده بود.

عاشق امام و انقلاب بود. لباس ساده مى‌‏پوشید و خوراک ساده مى‏‌خورد. با اینکه مى‌‏توانست از سهمیه رزمندگان جهت قبول شدن دانشگاه استفاده کند، از این سهمیه استفاده نکرد و با سهمیه منطقه ۱ در دانشکده الهیات دانشگاه فردوسى مشهد پذیرفته شد و از سال ۱۳۶۴ تحصیل در دانشگاه مشهد را شروع کرد. پس از مدتى، شهید زنده‌‏دل بنا به فرمان امام و لبیک به مقتدایش به سوى جبهه شتافت و در این راه با اهدافى که داشت فداکاری‌ها کرد.

زکریا در اطاعت از امر خدا، ازدواج کرد اما با فاصله کمى پس از ازدواج در تاریخ یازدهم فروردین ماه سال ۱۳۶۵ این انسان وارسته به درجه رفیع شهادت نایل شد.

انتهای پیام/

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده