داریوش ذوالفقاری

انار ماه

انار ماه وقتی میرسد ناگاه می افتد / و هر سو در بیابان دانه ای از ماه می افتد / دریدند آنقدر این تیرها قرآن جسمت را / که با هر ضربه ای یک لفظ بسم الله میافتد

بازگشت کبوتران زیباست

کوچه کوچه زمین چراغانیست / باز هم صحن آسمان زیباست / باز کن چشم را زمانۀ پیر / بازگشت کبوتران زیباست

زبان حال پدران شهدا

سکوت کردی و رفتی مگر رها بشوی / پدر بسوزد و تو بغض بی صدا بشوی / تو سرو بودی و هرگز گمان نمیکردم / میان باغچۀ قاب عکس جا بشوی

نامه ای را که به مقصد نرسید آوردند

خبر این بود که یک سرو رشید آوردند / استخوانهای تو را در شب عید آوردند / جیب پیراهنی آغشته به خون را گشتند

و در تاول های پوستت عملیات های زیادی شبیه سازی میشوند

سالها پیش دریا به سرش میزند / که به دلش بزند! / رفت و آنقدر رفت... / که از تمام خطوط مقدم تجاوزکرد

کیست این مرد که سردار دل خوبان است

کیست این مرد که سردار دل خوبان است / در سرش صوت اذان، ندبه‎ی دلکش یک عمر / لحظه ها میگذرند از پی هم بی برگشت / میرود تا برسد او به مرادش یک عمر

شکست

ميهمان ما شده / باز هم دايی جواد / مهربان و خنده روست

شلیک کن به سینه‌ي من ذاقه‌ها پر است

خالی کنید در بدن من خشاب را / باور کنید جادوی سرب مذاب را / این سیل تا فرا نگرفته است شهر را / در نطفۀ خودش بکشید انقلاب را

پرنده شد

پنجره به پنجره تمام شهر / دیده بان جنگ بود

یک آسمان پروانه

یک قاب عکس کهنه دارد / از عکس بابا در جوانی / میگوید او پیش خداوند / دارد بهشت جاودانی

عکسی به خانه آوردند

خبر چه بود که آن را شبانه آوردند؟ / غمی بزرگ به این آشیانه آوردند

پيرمرد و حافظ

پسرك رفت به سربازي و بعدش جبهه / پاسداري خبر آورد كه مفقود شده‌ست / پيرمرد و زنش از غصّه‌ي تنها فرزند / چهره‌شان چين و چروكي و غم‌آلود شده‌ست

چه کسی گفته که مفقودالاثر هستی تو؟

رفتی اثبات کنی مرد خطر هست هنوز / جاده تاریک ولی اهل سفر هست هنوز

فقط براي تو

هنوز هم گاه به گاه / با چفيه تنت را خشك ميكني / هنوز هم مشامت با شنيدن بوي باروت

شهید گمنام

خیره بر رسم تو مانده ست مرام دنیا / بوی عطر تو گرفته ست تمام دنیا / بی نشان پر زدی از خاک، و کاری کردی / تا بماند عطش نام به کام دنیا

برای شهید مصطفی احمدی روشن

ترسیده این قوم حقیر روبه رو از ما /اینک که در میدان شنیده‌های وهو از ما / ما را بگو بیهوده از مستی نترسانند

پهلوانان

گذشتگان تو اکنـون به خوابها رفتند / چگونه شد که عزیزان به قابها رفتند؟! / چه طـور شد کـه گلـوهای دوستان بهـار

جویبار سنگر

يك ميروي و هزار بر ميگردي / شبگردي و شب شكار بر ميگردي

شوق وصل

خانه لبریز خنده و باران، آمدی با صدای سبز اذان /در نگاهم غزل غزل هیجان،بر لبم شکر خالق سبحان /مادرت آب بود و آیینه، دل پاکش زلال و بی کینه

سروده محمدحسین ملکیان؛ تقدیم به سربازان میهنم

کسی شبیه به تو، یا کسی شبیه من است / کسی که دغدغه اش پاسداری از وطن است

داریوش ذوالفقاری - صفحه 2