بهای رستگاری «شهادت» است
به گزارش نوید شاهد شهرستان‌های استان تهران، شهید صبرعلی لطفی‌مقدم، یادگار «حق‌وردی» و «راضیه» دهم تیرماه سال 1341 در شهرستان هشترود چشم به جهان گشود. او تا دوم ابتدایی درس خواند. کارگر کارخانه بود و سپس به عنوان یکی از نیروهای جان بر کف ارتش مقتدرجمهوری اسلامی ایران در جبهه حضور یافت. این شهید گرانقدر سی و یکم مردادماه سال 1361 در کوشک بر اثر اصابت ترکش خمپاره به شکم به شهادت رسید. پیکر وی را در بهشت زهرای شهرستان تهران به خاک سپردند.
متن وصیت‌نامه شهید «صبرعلی لطفی‌مقدم» را در ادامه مرور می‌کنیم:
اگر با مرگ من شب تار مظلومی پر نور می‌گردد پس هزاران بار مرا بمیرانید. اگر دوری من از خانواده‌ام دلهایی را به یاد خدا خاشع می‌گرداند. پس ای بهترین کسانم از من دوری جوئید اگر با ریخته شدن خونم انسانی آگاه می‌گردد پس بهای آگاهی تمام انسانها را با قطرات خونم بپردازید.
اگر با گمنام مردن من آیین خدا جاوید می‌گردد، پس جنازه مرا در دور دست‌ترین نقاط غربت خاک کنید. اگر که پیکر خونینم باید وسیله‌ای برای یاد خدا گردد. پس وای بر من اگر در خون خود خدا را نیابم.
یاری خداوند و پیروزی شما نزدیک است/ خدایا؛ خدایا تا انقلاب مهدی (عج) خمینی را نگهدار
نصر من الله و فتح قریب
ساعت 12 بعدازظهر جبهه کوشک بیست و سوم مرداد 61
