تنها وسیله تلاشتان در راه خدا «درس خواندن» است

به گزارش نوید شاهد شهرستان‌های استان تهران، شهید علی نیک‌بخت، یادگار «محمدصادق» و «فرهنگ» یکم دی ماه سال 1346 در شهرستان تهران به دنیا آمد. دانشجوی کارشناسی بود. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. این شهید گرانقدر بیست و هشتم فروردین ماه سال 1366 با سمت امدادگر و بهیار در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار وی در بهشت‌زهرای زادگاهش واقع است.

متن وصیت‌نامه شهید «علی نیک‌بخت» را در ادامه مرور می‌کنیم:

«بسم الله الرحمن الرحیم»

«اَللّهُمَّ اجْعَلْ مَحْیاىَ مَحْیا مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ مَماتى مَماتَ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ»

با عرض ادب و سلام به خدمت بارگاه پر عظمت آقا امام زمان و با سلام به امام امت و امت امام. امیدوارم که خداوند کریم مرا به عنوان بنده ای گنهکار و از گناه پریشان و امیدوار به کرمش قبول کند. چرا که گنهکارم و محتاج بخشایش و از خدا می‌خواهم که این بنده گناهکار را ببخشد و از لغزشهایی که در گذشته داشته‌ام درگذرد و امیدوارم که ادامه دهنده راه شهیدان باشم و تا سر حد شهادت از آن دفاع کنم و جان خود را که تنها سرمایه من است در این راه بدهم و از خداوند تبارک و تعالی می خواهم که این بنده حقیر و ذلیل را که هیچ نیرویی در خود نمی‌بیند و هیچ یاری جز الله را ندارد یاری کند و مرا در این راه پر پیچ و خم هدایت کند و یک لحظه مرا به خود وا نگذارد و از خدا می‌خواهم که مرا به لقاء خود ببرد.

چرا که خوف از آن دارم که بی‌ایمان از دنیا بروم و در آن صورت، خدایا؛ چگونه در مقابل سالار شهیدان سربلند کنم؟ امت شهید پرور، تنها سفارش این حقیر به شما این است که هرگز امام و پیر جماران را تنها نگذارید که تنها در این صورت از منتظران واقعی امام زمان(عج) هستید.

پدر و مادرم، امیدوارم مرا ببخشید، چرا که فرزندی ناشایست بودم و آنطور که اسلام دستور داده بود، به وظایفم نسبت به شما عمل نکردم. مادرم، بعد از من ناراحت نباش، چرا که امانتی بودم و شما امانتدار و می‌باید امانت را به صاحب امانت بر گردانید و چه بهتر که امانت شما با صورتی گلگون به پیش مولایش برود و با رویی سفید در پیشگاه با عظمت حسین ظاهر شود و این را بدانید که من به خود نامدم اینجا که به خود باز روم.

برادرانم ، مطمئن هستم که امام زمان هفت دلاور و سرباز رشید و امام امت، هفت پیرو فداکار دارد که بعد از من راه مرا ادامه خواهند داد. این را بدانید که از شهید هیچ نمی‌ماند، جز یک راه ناتمام و وارثانی که وارث این راه هستند، خود باید چگونه رفتن در آن راه را انتخاب نمایند.

برادرانم هیچ گاه از راه امام دست برندارید و پیر جماران و فرزند زهرا را تنها نگذارید و فرزندانتان را طوری تربیت کنید که انشاالله این فرزندان که آینده سازان واقعی این مملکت اسلامی‌اند، فرزندانی با تعهد و مومن تربیت شده باشند. نماز را بپا دارید و هرگز این عمل را ترک نکنید.

خواهرانم، شما باید به زهرا و زینب اقتدا کنید و با حجابتان خون مرا حفظ نمایید و همواره خود و همسرانتان در خط امام باشید. برای من از روی عجز گریه نکنید که این خود ضایع کردن خون من است. گریه ما باید مانند گریه‌های زهرا گریه‌های سیاسی باشد که دشمن را رسوا سازد.

عباس و مرتضی، چشم امید من به شما است. شما تنها وسیله تلاشتان در راه خدا در این زمان، درس خواندن و شرکت در بسیج و نماز جماعت و دعاهای کمیل و توسل است که امروز از بزرگان ما نمی‌ترسد، از شما کودکان و شما نسل انقلاب می‌ترسد.

در آخر از تمامی دوستان و آشنایان و فامیلها می‌خواهم که مرا حلال کنند و آخرین حرف من این است:

اوصیکم عبادالله بعباده الله، اوصیکم عبادالله بتقوی الله و اوصیکم عبادالله بروح الله.

والسلام/ علی نیکبخت، پیرو راه حسین