در آینه‌ی زندگی شهید سروان خلبان «علی بلورخانی»
به گزارش نوید شاهد شهرستان‌های استان تهران: شهید «علی بلورخانی»، درساعت 4 بعدازظهردوم تیرماه سال 1368 دربیمارستان بابک تهران خدوند امانتی دردستان ما نهاد ،که اورا علی نامیدیم. مادرش که برای تعلیم و تربیت فرزندش اهمیت فراوانی قائل بود برای تربیت این امانت الهی خانه داری را برگزید و از شاغل شدن منصرف گردید. همواره با وضو و قلبی آکنده از مهر و چشمانی پرازعشق به او شیر می داد . من نیز به عنوان پدر که در آن ایام مدیریت مدرسه را بر عهده داشتم، بر حلالیت درآمد و هزینه های خانواده حساسیتم بیشتر گشت و تلاش بی وقفه ای را در عرصه فرهنگ و تعلیم فرزندن این مرز و بوم که آنان نیز امانت های الهی در دستان من بودند آغازکردم.
بیشتر بخوانید: پوستر خلبان شهید «علی بلورخانی» منتشر شد
در راه تعالی این فرزند، مادربزرگ و پدربزرگ او نیز با نور قلبی و صفای باطنی خویش یاریگرم بودند و در اندک زمانی آن هنگام که علی 3 ساله بود با حفظ چند کتاب داستان همه را شگفت زده کرد. دانستیم این هدیه از جانب خداوند وظیفه ای سنگین است که خداوند ما را قابل دانسته و در دستان ما نهاده امت. در 5 سالگی علی در ورزشگاه ناطق نوری تهران به ورزش ژیمناستیک پرداخت و طولی نکشید زیر نظر استاد شهرام طاهری با تمرینات مداوم و همت و پشتکار خدادادی خویش در حرکات زمینی به مدال و حکم قهرمانی نائل شد.
دوره ابتدایی را در دبستان نمونه دولتی امام صادق (ع) و دوره راهنمایی را نیز در مدرسه ایثارگران با معدل 20 طی نمود. در همان ایام در موسسه ی زبان سیمین مشغول فرگیری زبان انگلیسی بود و سپس در دبیرستان نمونه دولتی اسوه در سال 1385 موفق به اخذ دیپلم ریاضی فیزیک گردید و همزمان سطح یادگیری زبان خارجه ی او به تافل رسیده و در گفتگو به زبان انگلیسی مسلط شده بود. من و مادرش هر روز شاهد موفقیت های بی شمار او بودیم و همه ی آن روزها را مو به مو در خاطر سپردیم. به داشتن چنین فرزندی که خداوند به ما هدیه داده بود می بالیدیم و پرواز اورا تا آسمان موفقیت، هرروز بالا و بالاتر می دیدیم.
در سال 1386 همراه با کنکور سراسری، کنکور خلبانی در بین متقاضیان برگزار گردید، علی بین پذیرفته شدگان مرحله اول که حدود 12000 نفر بودند قبول شد و پس از طی مراحل دشوار مصاحبه و معاینات در بین 2800 نفر قبولی نیروی هوایی قرار گرفت. من و مادرش دوباره می دیدیم که پله های ترقی یکی پس از دیگری در زیر پاهای مصمم او قرار می گیرد و در برابر همت او یک به یک می گذرد. زیرا از همان 2800 نفر تنها 30 نفر برای خلبانی برگزیده شدند که علی در بین آنان بود. او فرصتی یافته بود این بار از دامن خاک لحظه هایی چند جدا شود و گاهی بر افلاک بودن را تجربه نماید.
در دانشگاه خلبانی شهید ستاری آموزش های حرفه ای او آغاز گردید و در طول 4 سال با گذراندن دوره های علمی، آموزشی و مهارتی با هواپیماهایی نظیر بونانزا و پی سی 7 و... به طور رسمی در پایگاه سوم شکاری نیروی هوایی شهید نوژه‌ی همدان به عنوان خلبان کابین عقب هواپیمای شکاری فانتوم مشغول به کارشد.
در طول این مدت چنان لیاقتی از خود نشان داد که بنا بر اذعان جناب سرهنگ میم که مقام استادی علی را داشتند او می توانست در آینده در رده های بالای نیروی هوایی قرار گیرد. در سال 1393 به پایگاه دهم شکاری کنارک چابهار منتقل شد و با عشق وافری که به پرواز داشت به چنان مهارتی در پرواز رسید که تحسین استادن و دوستانش را بر می انگیخت و به خوشرویی مهارت درعملیات پروازی معروف بود.
علی همواره از حال و هوای پرواز و جدایی از عالم خاک سخن می گفت. گویی هنگام اوج گرفتن، خود را به خدا نزدیک تر می دید. این عقاب آسمانی، شاه باز سدره نشینی بود که عالم خاک گنجایش او را در خود نداشت، به قول حافظ:
بالاخره در ساعت 11 صبح روز سه شنبه 22 دی 94پس از انجام یک ماموریت مهم برای این مرز و بوم، برای همیشه به آشیانه آسمانی خود پر کشید و مام وطن فرزندی دیگر را در آغوش کشید و در بهشت زهرای تهران قطعه ۵٠ ویژه شهدای خلبان آرمید. خدا را شکر می کنم که امانتی را که خداوند به ما سپرد، تا توان داشتم قدر دانستم و در تربیت او کوشیدم و امید دارم که حق تعالی من و مادرش را در جوار رحمت خویش از شفاعت این امانت خود برخوردار گرداند.
انتهای پیام/
