همراهی از دوران دفاع مقدس تا اهدای تابلوی نقاشی به کادر درمان
به گزارش نوید شاهد شهرستان‌های استان تهران، همیشه زمانی که صحبت از جنگ به میان می آید ذهن ها تنها درگیر سربازان و مردان می شود ولی حقیقت این است که در هر جنگی این زنان بوده‌اند که نقش موثری داشته اند. زنانی که در زمان خود جنگ، پشت جبهه مقاومت کرده و اکنون بعد از گذشت سی سال جوانی و عمر خود را صرف مراقبت و التیام دادن زخم های یادگاران جنگ می کنند.
این بار پای گفتگو با یک همسر جانباز هنرمند می‌نشینیم کسی که هم در دوران دفاع مقدس و هم در حاضر حال با شیوع ویروس کرونا، دوشادوش همسرش فعالیت‌های هنری انجام می‌دهد و به رسم تقدیر به کادر درمان هدیه می‌دهند.
محمدی‌یکتا همسر جانباز و استاد نقاشی در سبک رئال و امپرسیونیسم «مرتضی رضایی» است. این زوج در روزگار کرونا، طرحی نو درانداختند و بانی شدند تا با همکاری هنرمندان دیگر هزار و 400 تابلوی نقاشی و نقاشیخط به رسم تقدیر به کادر درمان سراسر کشور اهدا شود.
بیشتر بخوانید: اهدای 300 تابلوی نقاشی به کادر درمان، بوسه‌ای بر دستان ایثارگران سلامت
او اینچنین خودش را معرفی کرد: فرحناز محمدی‌یکتا هستم که در سال 1343 در تهران به دنیا آمدم. تحصیلاتم را تا پایان دوره متوسطه ادامه دادم و دیپلم گرفتم. بلافاصله وارد آموزش و پرورش شدم و به شغل معلمی مشغول شدم.
محمدی‌یکتا از آغاز دوران دفاع مقدس گفت: تا به خودم آمدم جنگ تحمیلی شروع شد و با روحیاتی از همسرم می‌شناختم، می‌دانستم که برای رفتن او باید خودم را آماده کنم. همین نیز شد. او لباس رزم را پوشید و به جبهه رفت. آن زمان من صاحب دو فرزند بودم و در کنار مسئولیت مادری مشغول تدریس در مدرسه نیز بودم. برایم سخت بود همسرم نباشد، ولی از آنجایی که حضور او در جبهه یک تکلیف بود، من نیز با فراهم کردن شرایطی که او با خیال آسوده بتواند در جبهه حضور پیدا کند، او را همراهی کردم.
این همسر جانباز هنرمند ادامه داد: جنگ که تمام شد، با پیشنهاد همسرم وارد عرصه هنری در رشته خوشنویسی شدم و دوره آموزش خوشنویسی را در انجمن خوشنویسی ایران آموختم و بعد از آن به علت علاقه‌ام در دانشگاه مشغول تحصیل در رشته نقاشیخط شدم و در این رشته فارغ‌التحصیل شدم.
او که عضو رسمی انجمن خوشنویسان ایران است، سال‌ها به عنوان دبیر هنر رشته خوشنویسی در مدارس منطقه یک تدریس کرده و چندبار در فرهنگسراهای مختلف از جمله نیاوران و ملل و موزه هنرهای معاصر نمایشگاه خوشنویسی و نقاشیخط برپا کرده است. محمدی‌یکتا درباره تجربه برپایی نمایشگاه خوشنویسی در کشور کرواسی گفت: شروع کارم در فرهنگسرای قیطریه بودم. از همانجا برای برپایی نمایشگاه در کرواسی رفتم. ۱۰ سال هم در فرهنگسرای ابن سینا مشغول بودم. در کشور خارجی مخاطب چیزی از نوشته و خط ما دریافت نمی‌کند اما گرافیک خط ما برای آنها جذاب است. به نظر من حتی اگر در روزمره چیزی نمی نویسیم، برای زیباسازی وجودمان خوشنویسی را یاد بگیریم.
از او درباره لزوم خوش خطی در روزگار تکنولوژی می پرسم. اینکه در دنیای مجازی امروز، خوشنویسی چقدر به کار ما می‌آید؟ گفت: «۲۸ سال است که خوشنویسی کار می کنم. نهایت خوشنویسی ظاهر دستخط ما نیست. خوشنویسی یکی از سخت ترین هنرهای تجسمی است. با یکی ۲ سال نمی شود خوشنویس حرفه ای شد. در دنیای پرشتاب امروز، یک شیوه مداوای روح و روان هنر است. هرچه به سمت تکنولوژی می رویم از آرامش خودمان دور می شویم. پس یادگیری خوشنویسی فقط خوش خط شدن نیست. تمرین آرامش و خودسازی است. حدیث داریم که کسی که یک بسم الله زیبا بنویسد، بهشت را بر خود واجب کرده، زیرا در تمرین برای زیبانویسی، آلودگی ها را از وجودمان دور کرده ایم.» خوشنویس هم محله‌ای که خوشنویسی انگلیسی هم یکی دیگر از هنرهای اوست، کتابی با عنوان آموزش خوشنویسی برای کودکان منتشر کرده است. او توضیح می دهد: «آموزش خط را به صورت فرمولی درس می دهم؛ مثل ریاضی. یک فرمول یاد می گیریم و هزاران مسئله را براساس آن حل می کنیم.»
محمدی یکتا ادامه داد: من دوران سخت جنگ تحمیلی را تجربه کرده بودم و با حضور در این عرصه به آرامش رسیده بودم. من و همسرم در طی این زمان فعالیت‌های آموزشی‌مان را با عشق و علاقه به هنرجویان آموزش داده بودیم. زیرا رسالت معلم آموزش است.
او اینچنین درباره کرونا گفت: دوران کرونا بسیار سخت می گذرد. اما به لطف هنر نه حوصله‌مان سر می‌رود و نه احساس تنهایی می‌کنیم. صد موضوع و عنوان برای کار نقاشیخط در ذهنم دارم که فرصت نمی کنم. در روزهای کرونا کار همه ما بیشتر شده. تعداد هنرجو را باید در کلاس کم کنم و در نتیجه ساعت بیشتری وقت می گذارم. هنر سرمایه ای است که در دوران سالمندی فریادرس ماست. از همین ساعت هر رشته هنری را که دوست دارید دنبال کنید.
این بانوی هنرمند در پایان بیان کرد: یکی دیگر از برنامه های ما در این راستا، اهدای 1400 تابلو نقاشی به پرسنل آتش نشانی برای تقدیر از تمامی زحماتی که برای ما می کشند و تعدادی از این پرسنل در مأموریت‌ها جان خود را در این راه فدا می‌کنند، قدردانی کنیم.
او افزود: آثار هنری به عنوان یک جریان پویا نقش مهمی در جاودان کردن ارزش ها و ازخودگذشتگی های این عزیزان دارد.
گفت‌وگو از سعیده نجاتی
