به مناسبت 17 مرداد روز خبرنگار؛
نوید شاهد - خبرنگار شهيد «موسی شجاعی» در نامه‌اش نوشته است: «بحمدالله حمله نزديک است، نمی‌دانيد بعد از اذان و نماز از هر طرف صدای آه و ناله دعای توسل نوحه و سينه زنی بگوش می‌رسد، چه احساسی داريم رزمندگان اول از همه امام عزيزمان را دعا می‌كنند و به‌ياد شهدا و بعد دعا برای پيروزی رزمندگان را فراموش نمی‌كنند.»
نامه ای از یک حبرنگار شهید؛ احساس
به گزارش نوید شاهد شهرستان‌های استان تهران: شهيد موسی شجاعی، یادگار «محمد» و «حوریه» دوازدهم تير ماه سال 1347 درشهرستان ری به دنيا آمد. وی تا پايان دوره راهنمايی درس خواند. خبرنگار مجله امید انقلاب بود و سپس به عنوان بسيجی در جبهه حضور يافت. این شهید گرانقدر يکم فروردين ماه سال 1362 با سمت بی‌سيم‌چی در جزیره مجنون عراق بر اثر اصابت ترکش خمپاره به سر و سينه به شهادت رسید. پيکرش را در بهشت زهرای شهرستان تهران به خاک سپردند.
 
لازم به ذکر است برادر دیگر موسی که مصطفی نام دارد نيز به شهادت رسیده است.

متنی شیوا از نامه خبرنگار شهيد «موسی شجاعی» را در ادامه می‌خوانیم:

«بسمه تعالی»

با سلام بر امام و آقا امام مهدی (عج) و نائب بر حقش امام عزيز و با سلام بر خانواده شهدا اين صابرين درگاه خداوند سلام عليكم جميعاً خوب حال شما خوب است انشاالله (الحمدالله) و انشاالله كه دعاگوی امام و بعد دعا گوی رزمندگان و بعد بنده‌های مخلص ندارند هستيد.

همانا جبهه‌ها به دعاهای شما عزيزان هميشه در سنگر احتياج دارد. خوب می‌خواهم زياد حرف نزنم از طرف من همه بچه‌ها محسن، الهام، سميه اسم بچه‌های عمه صغری يادم رفته سلام برسانيد. دايی و زن دايی و عمه‌ها و عموها را هم سلام برسانيد. عباس و حسن و ديگر بچه‌ها را هم سلام برسانيد و به حسن بگوئيد شب‌های سه شنبه دست عباس بگيرد و با خودش ببرد هيئت خدا نكند كه هيئت را ترک كنيد.

انشاالله كه اينجور نيست من هم خيلی دوست دارم تو هيئت باشم ولی می‌بينيد كه نمی‌شه شما به جای من برويد و استفاده كنيد. خوب فاطی،  صفيه، طيبه خودت مامان و بابا را هم سلام برسانيد و اون خواهر حزب الهی را هم كه  افتخار داده و به جمع شجاعی‌ها اومده او را هم سلام برسانيد، اسمش يادم رفته همسايه‌ها را هم سلام برسانيد. مرتضی را هم سلام برسانيد.

بحمدالله حمله نزديک است و اين روزها برای ما روزهايی است كه بايد سعی كنيم حالات روحانی و معنوی را در جبهه‌ها زياد كنيم و قلب‌ها را به خدا تقرب بجويم. چون نيمی از پيروزی‌های ما در گرو معنويت ما است. نمی‌دانيد بعد از اذان و نماز از هر طرف صدای آه و ناله دعای توسل نوحه و سينه زنی بگوش می‌رسد، چه احساسی داريم رزمندگان اول از همه امام عزيزمان را دعا می‌كنند و به‌ياد شهدا و بعد دعا برای پيروزی رزمندگان را فراموش نمی‌كنند.

خلاصه جای شما خالی اگر سالم برگشتم بيشتر برايتان شرح می‌دهم. برايم دعا كنيد امام را هم حتماً دعا كنيد. براي پيروزی رزمندگان در اين عمليات زياد دعا كنيد انشاالله اول صحن ابا عبدالله ببينمتون. خداحافظ

منبع: نویدشاهد
برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده