شهید سادات؛ شهادت، عنایت خدا به بندگان خاص است
به گزارش نوید شاهد شهرستان‌های استان تهران: شهید سیدعلی حسینی‌امامی، یادگار «سیدحسین» و «شوکت» بیست و هفتم آبان ماه سال 1343 در شهرستان ورامین چشم به جهان گشود. وی تا پایان دوره متوسطه درس خواند و سپس به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. این شهید گرانقدر بیست و ششم بهمن ماه سال 1364 در فاو بر اثر اصابت ترکش خمپاره به سر و سینه به شهادت رسید. مزار وی در گلستان سیدفتح‌الله زادگاهش قرار دارد.
متن کامل وصیت‌نامه شهید سادات «سیدعلی حسینی‌امامی» را در ادامه می‌خوانیم:
«بسم الله الرحمن الرحيم»
با سلام به خدمت حضرت مهدی (عج) منجی عالم بشريت و نايب برحقش خمينی بت شكن و با درود به ارواح پاک شهيدان به خون خفته انقلاب اسلامی و سلام و درود به امت شهيد پرور انقلاب اسلامی امتی كه همچون كوه استوار و مقاوم ايستاده‌اند و تمام نقشه‌های شوم امپرياليسم را نقش بر آب می‌كنند.
با سلام به خدمت پدر و مادر عزيزم و برادرانم، اميدوارم از آنكه بدون خبر به جبهه آمدم مرا ببخشيد. پدر عزيز من شما را خيلی اذيت كردم، اميدوارم كه مرا حلال كنيد. من به جبهه آمدم تا به ندای حسين زمان خمينی بت كشن لبيک گويم. امامی كه هر كلامش مانند شمشير برنده است از من به شما وصيت كه امام را تنها نگذاريد و هميشه يارو پشتيبان امام باشيد.
اميدوارم كه پس از شهيد شدن من گريه نكنيد بلكه خوشحال باشيد كه فرزندتان را در راه خدا هديه كرديد و خدا فرزندی را به شما داده و حال پس گرفته است و شما نبايد ناراحت باشيد شما بايد افتخار كنيد كه خدا چنين عنايتی به شما كرده است و اين سعادت نصيب هر كس نمی‌شود، چون خداوند متعال دوستان خود را می‌برد.
صحبتی كه با شما دارم اين است كه نماز جماعت و روزه و امر به معروف و نهی از منكر را فراموش نكنيد به مجالس دعای توسل و دعای كميل برويد كه ما هرچه داريم از اين دعاها و مناجاتهاست.
به خانواده‌ها توصيه می‌كنم؛ اگر فرزندشان خواست به جبهه برود ممانعت ننمايد به خدا قسم در روز قيامت از انسان سئوال می‌كنند كه چرا فرزندت را كه می‌خواست با كفار بجنگد به جبهه نفرستادی و شما چه جوابی داريد؟
من به تمام دوستان و آشنايان و به تمام مردم شهيد پرور ميگويم كه جبهه‌ها را همچنان كه گرم نگه داشته‌اند حفظ نمايند به اميد آن روز كه راه بسته كربلا به روی عاشقانش باز شود و مردم ستمديده عراق را از چنگال حزب بعث نجات دهيم.
در خاتمه از تمام دوستان و آشنايان حلاليت می‌طلبم و اميدوارم كه مرا ببخشند و برای من دعا كنند كه خدا گناهانم را ببخشد. من شما را به تقوا و پاكدامنی دعوت می‌نمايم و اميدوارم كه در كارهايتان موفق باشيد. وصيت نامه‌ام را در اينجا به پايان می‌رسانم.
والسلام علی من تبع الهدی. دوشنبه هشتم اسفند سال 64
