از شنیدن خبر شهادت من هرگز غمگین و ناراحت نباشید
به گزارش نوید شاهد شهرستان‌های استان تهران: شهید امیر غلامرضا، یادگار «علی اکبر» و «احترام» یکم تیرماه سال 1337 در شهرستان ری چشم به جهان گشود. وی تا پایان دوره متوسطه در رشته علوم طبیعی درس خواند و دیپلم گرفت. مدتی شاگرد مغازه لاستیک فروشی بود و سپس به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. این شهید گرانقدر سیزدهم تیرماه سال 1360 با سمت تک تیرانداز در مریوان توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش خمپاره به سر به شهادت رسید. پیکر وی را در بهشت زهرای شهرستان تهران به خاک سپردند.
قسمت دوم وصیت‌نامه شهید «امیر غلامرضا» را در ادامه می‌خوانیم:
«بسم الله الرحمن الرحیم»
بنام خداوند بخشنده و مهربان و در هم کوبنده ستمگران و زورگویان و طاغوت
انا لله و انا الیه راجعون: «ما همه از جانب خدا آمده و بسوی او باز خواهیم گشت.»
«وَ لا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْواتاً بَلْ أَحْياءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ«
«گمان مبرید آنانکه در راه خدا شهید شده‌اند، مرده اند بلکه آنان زنده اند و در پیش خداوند روزی دارند.»
حرفهایم را با سرور شهیدان و رهبر آزادگان حسین بن علی (ع) شروع می کنم. امام حسین(ع) فرمود: جدم محمد(ص) به من فرمود: تو درجه‌ای نزد خدا داری که جز با شهادت به آن درجه نائل نخواهی شد، به همین دلیل بود که حسین (ع) وقتی در کربلا بدنش پاره پاره می‌شد خوشحال تر می‌شد. برای اینکه به خدا نزدیک می‌شد.
وقتی امام حسین(ع) در کربلا دید که لشگر در کشتن او اصرار دارند قرآن را برداشت و آن را از هم گشود و بر سر گذاشت و در میان لشگر ندا کرد: «بینی بینکم کتاب الله و جدی محمد رسول الله صلی الله علیه و آله»: ای قوم برای چه خون مرا حلال میدانید، آیا من پسر دختر پیغمبر شما نیستم آیا به شما نرسید قول جدم که من و برادرم حسن(ع) هزاران سید اسباب اهل الجنه و در این هنگام که با آن قوم احتجاج می‌نمود، ناگاه نظرش افتاد به طفلی از اولاد خود که از شدت تشنگی میگریست حضرت آن کودک را بر دست گرفت و فرمود:«يا قَوْمِ، إِنْ لَمْ تَرْحَمُوني فَارْحَمُوا هذَا الطِّفْلَ»
ای لشگر اگر بر من رحم نمی‌کنید پس بر این طفل رحم کنید سپس مردی از دشمن تیری به جان آن طفل افکند و او را شهید نمود امام حسین (ع) شروع کرد به گریستن و گفت: ای خدا حکم کن بین ما و بین قومی که خواندند ما را که یاری کنند بر ما پس کشتند ما را پس ندایی از آسمان آمد که بگذار او را با حسین (ع) که از برای او مرضع یعنی (دایه) است در بهشت.
خواهشی که از شما پدر و مادر و برادر و دوستان و فامیل دارم این است که اولاً برای من به کسی تسلیت نگوئید بلکه تبریک بگوئید و اگر خواستید گریه کنید برای من گریه نکنید برای مولایم حسین بن علی(ع) و طفلان حسین(ع) گریه کنید، برای آن سقای طفلان حسین (ع) ابوالفضل بی‌دست گریه کنید.
خدا را شکر که به آرزویم رسیدم و خداوند حاجتم را روا کرد خدایا همانطور که علی (ع) فرمود: اگر مرا در جهنم بیندازی باز هم تو را دوست دارم. من هم حرف علی را تکرار می‌کنم. خدایا؛ اگر مرا در جهنم اندازی باز هم می‌گویم، تو را دوست دارم چونکه جهنم تو هم حق است.
خدایا؛ اگر بدنم ذره ذره در راه تو شود باز هم هیچ کاری برایت نکرده ام انسان دو راه دارد:
1- راه حسین(ع)
2- راه شرافتی وسط آن منافق می‌شود یعنی از حیوان (انگل) پست‌تر می‌شود. من شکایت مردم شمر صفت را به امام زمان (عج) می‌گویم.
می‌گویم که ای مولای من و ای یاور من نایبت (امام خمینی) را اذیت می‌کنند، کور شود آن چشمی که نمی‌تواند رهبر ما و انقلاب ما را ببیند. بله ما اگر خود را فرزند اسلام می‌دانیم باید به سخنان محمد (ص) امام خمینی گوش کنیم اگر گوش نکردیم در خط شمر شیطان هستیم.
ای مردم قدر نایب امام زمان را بدانید که این نعمت بزرگی از طرف خداست و دائماً امام را دعا کنید ای مردم آیا سیاستی، فرهنگی و هیچ اقتصادی و حقوقی بالاتر و کامل تر و عادلتر از قرآن هست جواب نه خداوند 90 درصد قرآن را در رابطه با اینها آفرید و 10 درصد آن را در رابطه با خود.
ولی پول پرستها و حیوان پرستها و حیوان صفتها هنوز نمی‌خواهند این واقعیت را قبول کنند بله عاشقان رهبر حسین وار حماسه می‌آفرینند و دوست واقعی او به عمل هستند نه به لفظ و راضی هستند که اگر بدنشان مانند حسین (ع) پاره پاره بشود ولی به اسلام صدمه نخورد و امام ناراحت نشود.
با من و با خود کج و با خلق خدا کج *** آخر قدمی راست بنه ای همه جا کج
بله سربازان اسلام غیرتمند هستند و در راه دفاع از اسلام و شرافتشان از هیچ چیز حت جانشان دریغ ندارند همانا سوره 111 خداوند جان و اموال مؤمنان را به بهای بهشت خریداری کرده است آنها در راه خدا جهاد کنند که دشمنان دین را به قتل رسانند و یا خود کشته شوند از سخنان علی(ع) آمده است:
1ـ بزرگترین گناه ترس است.
2ـ بزرگترین بلا ناامیدی است.
3ـ بزرگترین شجاعت صبر است.
4ـ بزرگترین اسرار مرگ است.
5ـ بزرگترین افتخار ایمان است.
6ـ بزرگترین هدیه گذشت است.
7ـ بزرگترین سرمایه اعتماد بنفس است.
ادامه دارد...
