روایتی از مقام شهید

به گزارش نوید شاهد شهرستان‌های استان تهران، شهید حسین سرکانی یادگار «میرزایار» یکم شهریور ماه سال 1339 در خانواده‌ای متدین و مذهبی در شهرستان تویسرکان دیده به جهان گشود. او که از اوایل نوجوانی علاقه شدیدی به فراگیری و قرائت قرآن و مسائل دینی داشت، دوران تحصیلات ابتدایی را در تویسرکان و دوران راهنمایی و دبیرستان را در شهرقدس و سرآسیاب مهرآباد گذراند و موفق به اخذ دیپلم در رشتهِ اقتصاد اجتماعی شد.

ایشان علاقهِ بسیاری به کارهای هنری و از جمله فرش بافی داشت به طوری که یک فرش دستبافت از نقشهِ کاشان، از این شهید بزرگوار به یادگار مانده است. شهید سرکانی به دلیل علاقه‌ای که به مسائل دینی و مذهبی داشت، از سن نوجوانی در کلاس‌های آموزش قرآن و مراسم سوگواری اهل بیت شرکت می‌کرد و جزو افراد فعال و صاحب نظر این جلسات به شمار می رفت.

ایشان در همان دوران جوانی به مسائل سیاسی کشور نیز بسیار اهمیت می داد و حتی قبل از پیروزی انقلاب اسلامی در فعالیت های سیاسی و ضد رژیم طاغوتی حضوری پر رنگ داشت تا جایی که کار به اخراج او از مدرسه هم رسید. پس از پیروزی انقلاب اسلامی و با آغاز جنگ تحمیلی با پوشیدن لباس مقدس سربازی در گروه مهندسی رزمی بروجرد مشغول به خدمت شد و سرانجام این شهید والامقام پس از چند ماه حضور در صحنه‌های نبرد، در عملیات ساخت کرخه نور در تاریخ یکم مهرماه سال 1360 مفقودالاثر و به شهادت رسید.

خاطره‌ای به نقل از مادر شهید:

در آخرین خداحافظی من و حسین، تنها در منزل بودیم. حسین عکس پسرخاله اش که شهید شده بود را نگاه کرد و گفت: یک روز می شود که ما هم به اینها برسیم، مقام شهدا خیلی بلند است.

گفتم: پسرم دست بردار از این حرفها! گفت: اگر بدانی شهید چه مقامی دارد؟ مادر جان، قسمت میدهم به خدا که اگر شهید شده و اگر جنازه ام را آوردند یا نیاوردند، گریه نکنی و ناراحت نشوی، چند قدم رفت و برگشت و گفت: مادر مرا حلال کن، از ته قلبت مرا حلال کن...

_{منبع: قدسیان قدس(زندگی نامه شهدای شهرستان قدس)}