قلمی که از شهادت مینوشت!
پنجشنبه, ۲۰ شهريور ۱۳۹۹ ساعت ۲۰:۳۰
نوید شاهد - شهید "احمد آقامحمدی" در نامهاش مینویسد: «برادر جان؛ به طور واضح بگویم که مرگ و زندگی در میان است، اگر سعادت شهادت را داشتیم باز پیروزیم و اگر این سعادت را نداشتیم باز پیروزیم زیرا که حق همیشه پیروز است.»
به گزارش نوید شاهد شهرستانهای استان تهران؛ شهید احمد آقامحمدی، یادگار «محمد(فوت1347)» و «رقیه» دوم تیرماه سال 1340
در روستای خنجین از توابع شهرستان اراک چشم به جهان گشود. او تا پایان دوره متوسطه در رشته تجربی درس
خواند و دیپلم گرفت و سپس به عنوان یکی از نیروهای جان بر کف ارتش مقتدر جمهوری اسلامی ایران در جبهه حضور
یافت. این شهید گرانقدر نوزدهم شهریورماه سال 1360
با سمت تک تیرانداز در شرهانی توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش
خمپاره به قلب و شکم به شهادت رسید. مزار وی در بهشت زهرای شهرستان تهران واقع
است.
شهید احمد آقامحمدی در روز سهشنبه یکم اردیبهشت ماه سال 1360 نامهای به خانوادهاش نوشته است، که در ادامه
میخوانید:
خدمت مادر مهربان و برادر عزیزم
سلام
پس از سلام امیدوارم که حالتان خوب باشد و سلام گرم و صمیمانه مرا از فرسنگها دور از خود پذیرا باشید. امروز که این نامه را مینویسم روز سهشنبه؛ یکم اردیبهشت ماه 1360 است که من بایستی در تهران باشم، چون نوبت مرخصی من بود ولی به علت حملهای که در پیش داریم مرخصیها لغو شده و به کسی مرخصی داده نمیشود.
قرار است یک گروه 50 نفری که من هم یکی از آنها میباشم با گروه چمران که جلوتر از ما قرار دارد همکاری کرده و بایک حمله چریکی ارتفاعات اللهاکبر را تصرف کرده و تحویل ارتش دهیم. چون این ارتفاعات کلید مناطق اشغالی جنوب میباشد، اگر ارتفاعات اللهاکبر آزاد شود ما تا بُستان پیش میرویم و در دزفول و سوسنگرد و خرمشهر خود به خود آزاد میشود و پیروزی قطعی با ماست.
برادر جان؛ البته باید بدانی که در حمله تلفات طرف حمله کننده زیاد است و هر سرباز نسبت به دین و وطنش و دیِنی دارد که باید ادا کنی و این دیِن دفاع از آب و خاکش میباشد و من به عنوان یک سرباز این دیِن را باید نسبت به وطنم باید ادا کنم.
برادر جان؛ به طور واضح بگویم که مرگ و زندگی در میان است، اگر سعادت شهادت را داشتیم باز پیروزیم و اگر این سعادت را نداشتیم باز پیروزیم زیرا که حق همیشه پیروز است، اصلا ناراحت نباشید. به امید پیروزی و دیدار با شما. دعای شما پشت سر ما.
خدمت مادرم سلام میرسانم. خدمت زنداداش و صفیه سلام میرسانم. عباس و طیبه را ببوسید. خدمت خواهرانم با خانواده سلام میرسانم، چون وقت نکردم برایشان جداگانه نامه بنویسم. خدمت غلامرضا و حسن نصیری با خانواده سلام برسانید. خدمت اسدالله و محسن با خانواده سلام برسانید. خدمت تمام اقوام و خویشان سلام برسانید. سعید را ببوسید. با آرزوی موفقیت و پیروزی برای شما.
خداحافظ. برادر سربازت احمد.
منبع: مرکز اسناد اداره کل
بنیاد شهید شهرستان های استان تهران
نظر شما