حرف‌هایی که تمام شدنی نبود!
دوشنبه, ۰۶ مرداد ۱۳۹۹ ساعت ۱۵:۱۸
نوید شاهد - خانواده شهید "علی حسینی" نقل می‌کند: «آخرین باری که به مرخصی آمد با همه در مورد همه چیز صحبت می‌کرد و وقتی ما از او پرسیدم که چرا جویای همه چیز هستی گفت؛ میخواهم بعد از شهادتم دلتنگ نباشید.»
به گزارش نوید شاهد شهرستان های استان تهران، شهید علی حسینی، یادگار «حسین» یکم فروردین ماه سال 1341 در شهر مقدس ری چشم به جهان گشود. او که در خانواده‌ای زحمت‌کش، متدین و کشاورز پرورش یافته بود، از همان دوران نوجوانی در کارهای خیر پیش قدم بود و در هر شرایطی کمک حال پدر کشاورزش بود تا این که با فرا رسیدن زمان خدمت مقدس سربازی، زودتر از زمان تعیین شده، به خدمت سربازی اعزام گردید.
دوران آموزشی را در تهران به پایان رسانید و چون کشاورز ورزیده‌ای بود، مسئولین پادگان درخواست کردند که او در تهران مانده و ادامه خدمت خود را در همان جا به اتمام برساند ولی شوق حضور در میدان نبرد باعث شد که با اصرار فراوان، راهی مناطق جنگی شود و سرانجام بعد از 20 ماه نبردی دلاورانه در برابر متجاوزان عراقی، در تاریخ دوازدهم مرداد ماه سال 1361 به مقام والای شهادت نایل گشت.
خاطره‌ای به نقل از خانواده شهید:
خاطره‌ای که از ایشان در ذهن باقی مانده این است که بار آخر که به مرخصی آمده بود، خیلی صحبت می‌کرد و از همه و همه جا می‌پرسید و وقتی از ایشان سؤال می‌کردیم که چرا اینقدر صحبت می‌کنی؟ عنوان می‌کرد؛ میخواهم وقتی که شهید شدم برای من دل تنگ نباشید و تمام حرف هایم را گفته باشم.
منبع: کتاب قدسیان قدس
نظر شما
