"دعا" بدرقه راه احمد بود
به گزارش نوید شاهد شهرستان‌های استان تهران، شهید احمد عادلی، یادگار «کریم» هشتم بهمن ماه سال 1335 در خانواده‌ای مذهبی و متدین دیده به جهان گشود و تحصیلات خود را تا اخذ مدرک لیسانس ادامه داد. در دوران انقلاب وی نیز همچون دیگر امت مسلمان ایران در تمامی صحنه‌ها به خصوص شرکت در راهپیمایی‌ها و همچنین تکثیر و پخش اعلامیه‌های امام حضوری فعال داشت.
شهید پس از پیروزی انقلاب نیز، با تشکیل سپاه پاسداران به عضویت این نهاد انقلابی در آمد و با شروع جنگ تحمیلی در جبهه های حق عليه باطل حضوری فعال داشت. در سال 1362 ازدواج نمود که دو فرزند پسر از وی به یادگار مانده است. سرانجام شهید عادلی پس از سالها حضور در جبهه، پانزدهم مرداد ماه سال ۱۳۶۶ در خلیج فارس به درجهِ رفیع شهادت نایل گردید.
فرازی از نامه شهید
درود خداوند بر این امت باد زیرا که مانند یاران حسین که لبيک گفتند، حال، این امت هم در این زمان ليک گفته‌اند و راه یاران حسین را خواهند رفت، باشد که خداوند همیشه حافظ شما باشد.
سلام بر پدر بزرگوارم، پدری که زحمات ما را زیاد کشیده، او برای ما هم پدر بوده و هم مادر، باری پدر عزیز از رفتن من ناراحت نباش چرا که بنده حقیر در نزد تو امانتی بیش نبودم و از تو سپاسگزارم به خاطر اینکه این امانت را به نحو احسن تربیت کردی تا راه خدا را انتخاب کند.
در آخر امیدوارم که این بنده حقیر را عفو کنی و راضی باشی و دعای خیرت همیشه بدرقه راه ما باشد. سلام بر زن و فرزند عزیزم در درجه اول مرا ببخشید و حلال کنید از اینکه برای تو همسر خوبی نبودم و پسرای فرزند تو پدر خوبی، مرا ببخشید که نتوانستم در زندگی آن طوری باشم که شما به می‌خواهید، بعد از رفتن این بنده حقیر، امیدوارم که در زندگی موفق باشی.
با اینکه همسر خوبی برای تو نبودم ولی این را بدان که شفاعت تو و فرزندم را در پیش خداوند آرزو خواهم کرد. در آخر مرا ببخشی از اینکه اینقدر بدخط پر است مطلب نوشتم زیرا وقت دیر است و همه در حال خداحافظی و رفتن می‌باشند و نمی‌دانم برایت چه بنویسم؟... خداحافظ شما بنده حقیر احمد عادلی
