وصیت شهید جاویدالاثر؛ خدمت به اسلام قدم در راه جهاد است
به گزارش نوید شاهد شهرستانهای استان تهران، شهید ولی الله رمضانی یادگار «محمود» بیستم خرداد ماه 1339 یکی از روستاهای رزن همدان در یک خانواده متدین و مذهبی دیده به جهان گشود. هفت سال بیشتر نداشت که طعم تلخ وفات پدر را چشید. او تحصیلات خود را تا سال پنجم ابتدایی ادامه داد و سپس برای کمک به معیشت خانواده همراه با خواهران و مادر خود مشغول به امور کشاورزی شد.
او که با تحمل تمام سختی ها و مشکلات زندگی، جوانی مؤمن و متدین بار آمده بود، در ایام انقلاب و ورود امام خمینی (ره) به وطن، به استقبال ایشان رفته بود و در بازگشت به همدان، عکس هایی که از امام گرفته بود را بین مردم روستا پخش می کرد.
بعد از پیروزی انقلاب ابتدا به جهاد سازندگی و سپس به بسیج و سپاه پیوست. در اوایل جنگ تحمیلی، با این که تنها نان آور خانواده بود، علی رغم مخالفت خانواده اش، بدون اطلاع آنها به جبهه رفت و در اولین اعزام تصادف کرده و به همین دلیل به خانه بازگشت و سه ماه بستری بود؛ اما بعد از سلامتی باز هم به جبهه رفت و در همین اعزام بود که در تاریخ بیست و هشتم آذر ماه 1360 به درجه رفیع شهادت رسید.
فرازی از وصیتنامه شهید
با درود
فراوان به رهبر کبیر انقلاب اسلامی ایران و بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی ایران و
قلب ملت ایران نائب امام خمینی بت شکن و با درود فراوان به شهدای گلگون کفن که با
ایثار خون خود، طاغوت 2500 ساله را در هم کوبیدند.
اینجانب ولیالله رمضانی هدفم از جنگ رفتن این است که اولا خدمتی به اسلام و ثانیاً به امام خود لبیک گفته که میفرماید؛ (هل من ناصر ینصرنی) آیا کسی هست که مرا یاری دهد و من راه جهاد در راه خدا را انتخاب کردم.
بلی باید در رکاب حسین (ع) جنگید و درخت تنومند اسلام را آبیاری کرد. چند کلمه را با مادرم و خواهرانم بگویم، که بعد از من هیچ گریه نکنید اگر به یاد من افتادید به یاد کربلای حسین (ع) باش! ام ليلا پسر جوانش را از دست داده بود چه قدر صبر کرد و تو هم مثل ليلا صبر کن در برابر خدای خود اجر میبری و خواهرانم شما هم مثل زینب باشید.
در خاتمه به جوانان و پاسداران دلیر وطن که اسلام محمدی را شناخته اند از رهبر بزرگوارمان امام خمینی پشتیبانی کرده، گفته او اسلام راستین الهی است. وظیفه ما این است که حتی اگر بهای جانمان هم باشد نگذاریم فرصتی به منافقان و یا کافران بی افتد.