هفتم دی ماه ۱۳۵۷ نقطه عطف تاریخ انقلاب اسلامی در قزوین است که در آن با شهادت ۴ تن از کودکان دانش‌آموز در خیابان پادگان قزوین توسط نیروهای حکومت نظامی و جریحه‌دار شدن افکار عمومی، جریان انقلاب در قزوین شدت یافت.
شهید «هادی مهدی‌پور» در وصیت‌نامه‌اش آورده است: «اگر شهادت نصیبم گشت، از خانواده‌ام تقاضامندم برایم گریه نکنید و اگر نتوانستید تحمل کنید به یاد حضرت علی اکبر (ع)، امام حسین (ع) و حضرت قاسم (ع) و بقیه هفتاد و دو تن شهید کربلا گریه کنید ...»
با شهادت 4 تن از کودکان دانش‌آموز در خیابان پادگان قزوین توسط نیروهای حکومت نظامی و جریحه‌دار شدن افکار عمومی، جریان انقلاب در قزوین شدت یافته و باعث حضور گسترده‌تر و حماسی مردم در صحنه‌های مبارزه با رژیم شاهنشاهی شد.
همزمان با سالروز شهادت «محمد جمشیدی» در وصیت‌نامه این شهید بزرگوار می‌خوانیم: «باید خون شهیدانمان را در نظر بگیریم و نگذاریم پایمال شود؛ البته هر کس به توان خود می‌تواند در راه خدا جهاد کند ...»
شهید «سیدعلی حسینی‌حسین‌آبادی» در وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد: «خدا کند که در روز جزا، حضرت فاطمه زهرا (س) شفیع ما گردد و ما را از آتش سوزناک و دردناک جهنم که قهر خداست، نجات بخشد ...»