نقش قزاق ها در دوران دفاع مقدس

به مناسبت چهل سالگی انقلاب اسلامی ویژه نامه شهدای قزاق منتشر شد.

نویسنده و کارگردان، ایثار و شهادت در دوران جنگ و مسول اطلاعات و اخبار صدا و سیمای مرکز گرگان

اين رزمنده سرفراز جبهه‌هاي جنگ، از تاريخ هجدهم مهر ماه 1360، لغايت دوم اسفند 1361، در جبهه‌ها خدمت كرد و به‌عنوان يك قزاق ايراني، در كنار ديگر رزمندگان اسلام برعليه دشمن بعثي عراق جنگيد و بعد به‌ درجه جانبازي مفتخر گرديد.

خدا را شكر كه دشمن شكست خورد و ناكام ماند، ايران به بركت همين جوانان پيروز شد، او مي‌گفت: سرم بره وطنم نره، جانم فداي وطن، وطن پاره تن من است،

همیشه به من می گفت: بزرگترین آرزوی من بعد از شهادت این است که پدر و مادرم را برای سفر حج به مکه و کربلای بفرستم.

تو ای مادرم، اگر چه نتوانستم در این دنیای فانی فرزند خوبی برای تو باشم ولی امیدوارم در آخرت فرزند لایقی برایت باشم از تو می خواهم در نمازهایت برای من دعا کنی.

از طرف هنگ ژاندارمری بندر ترکمن برای گذراندن دوران آموزشی به چهل دختر اعزام شد. در آنجا به منطقه عملیاتی کردستان در سنندج اعزام شدند که دارای موقعیت بسیار خطرناکی بود مستقر و به دفاع از ایران اسلامی شد.

حال من خوب است و بدون هيچگونه دردسر به يگان خودمان رسيدم. هوا بسيار گرم است. حال من خوب است، نگران حال من نباشيد.

تابع امامت و ولایت بود و سرپرستی و ولایت رهبر عزیزمان بر جامعه مسلمین را یک امر مهم می دانست.

«شهید صفرعلی عراقبای»، اولین شهید از شهدای قزاق ایران است. وی در سال 1359، در کردستان شهید شد. در آن سال ها من در دانشگاه تربیت معلم تهران بودم و در رشته ادبیات فارسی درس می خواندم. روزی از کنار میدن فردوسی تهران عبور می کردم که غلام، برادر شهید را دیدم، او نگران در گوشه میدان ایستاده بود و نمی دانست که به کجا برود.

ما بر حسب وظیفه و به خاطر حب وطن و برای اعتلای پرچم اسلام و تقویت نظام جمهوری اسلامی ایران، به جبهه رفتیم. آن زمان میدان عمل بود، میدان حرف و سخن نبود، فقط همه چیز عمل بود و بس.