خاطره نگار

رو به امام کردم وگفتم: آقا اینجا چه می کنید، چطور شد به ما سر زدید؟ امام در حالی که چهره ای نورانی داشتند با آرامش و وقار خاصی روبروم مودب ایستاد وگفتند: آمده ام خبرتان را بگیرم. به ایشان گفتم: پس آقا جان توی دستتان نان دارید؟ فرمودند: این نان و سکه ای که روی آن است برای شماست. از این به بعد نون آور شما و بچه هايتان من هستم آمدم بگم دیگه نگران نباشید.

من و برادرم سیدحسن حسینی در قم تحصیل می کردیم من محصل علوم دینی و برادرم دانش آموز دوره ی دبیرستان بود، او اکثر نمازهای خود مخصوصاً نماز صبح را به جماعت و در حرم مطهر حضرت معصومه (س) می خواند و شب های چهارشنبه به مسجد جمکران می رفت.