دوست شهید «بزرگ میرانی» نقل می‌کند: «تمام زندگی‌اش در یک کلمه خلاصه شده بود: مردم. اوقات فراغتش را بیشتر وقف مردم می‌کرد و کار خیر انجام می‌داد و همیشه در حال تلاش برای یاری رساندن بود تا بتواند گره‌گشا باشد.»
شهید «بزرگ میرانی» اولین روز فروردین ۱۳۴۰ در روستای علیان شهرستان دامغان به دنیا آمد. کمک کردن به دیگران از ویژگی‌هایش بود. نماز جماعت را واجب می‌شمرد و به زمزمه زیارت عاشورا در دل شب علاقه خاصی داشت. سرانجام دوازدهم مرداد ۱۳۶۲ در منطقه مهران به شهادت رسید.