مرا ناكام نخوانند چراكه كامى برتر و والاتر از عشق به شهادت نیست
به گزارش نوید شاهد شهرستان‌های استان تهران، شهید ابراهیم عبدی، یادگار اسدالله و طوبی، سال ۱۳۴۴ در شهرستان سراب چشم به جهان گشود. تحصیلاتش را تا پایان دوره متوسطه ادامه داد. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. این شهید گرانقدر دوازدهم آبان ماه سال ۱۳۶۲ در منطقه عملیاتی پنجوین عراق بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. پیکرش مدت‌ها در منطقه باقی ماند و پس از تفحص در سال ۱۳۷۴ به میهن اسلامی بازگشت. سپس پیکرش را در بهشت زهرا تهران به خاک سپردند.
قسمت دوم وصيت‌نامه شهید «ابراهیم عبدی» را در ادامه مرور می‌کنیم:
«بسم الله الرحمن الرحيم»
با درود به رهبر كبير انقلاب اسلامى ايران، ابراهيم زمان نوح دوران كه همه امت‌هاى اسلامى بخصوص ملت ايران را در كشتى رهبرى و زعامت خويش سوار نموده و از طوفان جهالت و نادانى، ذلت و خوارى، غرق شدن در معاصى و نوكرى ابرقدرت‌هاى شرق و غرب و... نجات بخشيده و تحت لواى اسلام و با رهبری‌هاى امام‌گونه خويش انقلاب اسلامى ايران را تاكنون رهبرى نموده و انشاءالله تا ظهور امام زمان(عج) ادامه خواهند داد و با سلام به روان پاک شهداى پاک باز اسلام از اولين شهيد تاريخ، هابيل تا شهداى كربلا و از شهداى كربلا تا شهيدان كربلاهاى متعدد ايران.
اكنون كه شيطان بزرگ امريكاى جهانخوار بوسيله نوكر سر سپرده‌اش صدام يزيد كافر و ايادى رسواى داخليش (منافقين، توده، پيكار، فدائى، دمكرات، كومله و ...) سعى در محصور نمودن اين نهضت جهانى دارند و چه بهتر كه با نثار جان خويش از اين انقلاب حمايت كرده و در تحقق اين امر در پاسخ به نداى «هل من ناصر ينصرنى» (آيا كسى هست كه مرا يارى كند) حسين «عليه السلام» سرور آزادگان و شهيدان جهان و اطاعت از فرامين امام و مرجع تقليدم حضرت آيت الله العظمى خمينى دامة توفيقاته كه مكرر فرموده‌اند: رفتن به جبهه واجب كفايى است و شما جوانان برويد به جبهه و نگذاريد جوانانى كه در جبهه هستند، خسته شوند و براى اجراى عدالت و قانون الهى به نبرد بر عليه باطل و كفر جهانى همت گماشته و به يارى برادران از جان گذشته و رزم آور خويش پيوسته و در اين راه بر مسئوليت مصمم و قاطع تا واپسين لحظات عمر و آخرين قطره خون خويش از اسلام و ايران دفاع خواهيم نمود.
چنانچه در اين راه شهادت نصيب اين حقير گرديد در مقابل اين سعادت عظيم خداوند سميع، عليم و سپاسگزارى فراوان مى‌نمايم و اگر پيروزى بدست آمد باز هم در راه خدا به مبارزه ادامه خواهيم داد. هدف من از برگزيدن اين راه رسيدن به پيروزى و به ارمغان آوردن آن براى هموطنان عزيزم است كه يكايک ايشان بر گردن من حق دارند.
اما اگر در اين راه به شهادت رسيدم سعادتى است بزرگ كه نصيبم گرديده از خانواده و همگى آشنايان مى‌خواهم كه در سوگ من ناله و زارى نكنند و مرا ناكام نخوانند چرا كه كامى برتر و والاتر از عشق به الله و نوشيدن شربت گواراى شهادت در راه خدا كه تنها نصيب بندگان خالص و پاكش مى‌شود براى من وجود نداشته و ندارد.
انتهای پیام/
