روش تهذیب نفس و خودسازی را به کار گیرید
به گزارش نوید شاهد شهرستانهای استان تهران، شهید «مظفر هداوند»، یادگار نوراله و آئینه بیستم اسفندماه ۱۳۴۰ در روستای یوسف رضا از توابع شهرستان ورامین به دنیا آمد. او تا پایان دوره متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت. دبیر سازمان آموزش و پرورش بود. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. این شهید گرانقدر بیست و سوم بهمنماه ۱۳۶۴ در فاو عراق بر اثر اصابت ترکش خمپاره به شهادت رسید. مزار وی در گلزار شهدای سیدفتحالله شهرستان زادگاهش واقع است.
قسمت دوم وصیتنامه شهید «مظفر هداوند» را در ادامه مرور میکنیم:
ای حزب الله، بیتفاوت نباشید، ید واحده شوید، تا میتوانید بکوشید. کارگر در کارخانه، کشاورز در کشتزار، سرباز در جبهه و معلم که بزرگترین نقش را در جامعه دارد در کلاس درس که به فرموده امام عزیز، معلمی شغل انبیاء است، باید فعالیتهای خود را در جهت بالابردن اهداف عالیه انقلاب و غنی ساختن فرهنگ اسلامی و مبارزه با جهل و نادانی و نفس اماره، و روش تهذیب نفس به کار برید. همانطور که رسول خدا(ص) فرمودند: بزرگترین جهاد، جهاد با نفس است و جهاد با دشمن جهاد اصغر است.
این همه کشتیم ما خصم بردن *** ماند زان خصمی بدتر در اندرون
کشتن این کار عقل هوش نیست *** شیر باطن سخره خرگوش نیست
بازگشته از جهاد اصغریم *** با نبی اندر جهاد اکبریم
سهل دان شیری که صفها بشکند *** شیر آن باشد که خود را بشکند
و اما یک معلم که وظیفهای بسیار سنگین دارد. باید ابتدا از خودش شروع کند و بعد تعلیم دهد، همانطور که در سوره جمعه خداوند میفرماید: «یُزَکِّیهِمْ وَ یُعَلِّمُهُمُ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَةَ»
و خلاصه اینکه یک مربی باید مُربّا باشد و روحانیت مبارز و خستگی ناپذیر که نقش بسیار عظیمی در به ثمر رساندن انقلاب داشتند و دارند باید همچنان به فعالیتها و تبلیغات خویش در اجتماع و جبهههای حق ادامه دهند تا این انقلاب را به پیروزی نهایی که همان سقوط کاخهای ستم از سرخ و سفید و... میباشد برسانید که مقدمهای است برای انقلاب جهانی حضرت بقیه الله اعظم و در این راه از هیچ ابرجنایتکاری نهراسید که به فرموده امام عزیز ما باید فقط از خدا خوف داشته باشیم، این قدرتها همه پوچ است و در واژه شهادت وحشت معنی ندارد و این درسی است که امام حسین(ع) به ما آموخته است.
ای جوانان عزیز نکند که در رختخواب ذلت بمیرید که حسین(ع) در میدان نبرد شهید شد. مبادا در غفلت بمیرید که علی اکبر در راه حسین(ع) و با هدف شهید شد. مبادا در حال بی تفاوتی که علی اصغر در دست امام حسین(ع) پَرپَر شد.
انتهای پیام/