شهید «حبیب‌اله عسکری محمدآبادی» در وصیت‌نامه‌اش آورده است: «پدر و مادرم بدانید که خدای تبارک و تعالی برایتان اجری عظیم در نظر گرفته است، چون که شما فرزندتان راه قربانگاه عشق به دیار ستیز حق علیه باطل فرستادید. محکم باشید و از قربانی شدن این هدیه‌تان با آغوش باز استقبال کنید.»

شهادتم را با آغوش باز پذیرا باشید

به گزارش نوید شاهد شهرستان‌های استان تهران، شهید «حبیب‌اله عسکری محمدآبادی»، یادگار عباس و فاطمه نهم فروردين ۱۳۴۳ در روستای عسگرآباد از توابع شهرستان ورامين چشم به جهان گشود. او  تا پايان دوره راهنمايی درس خواند. به عنوان پاسدار در جبهه حضور يافت. این شهید گرانقدر دهم تير ۱۳۶۵ در مهران توسط نيروهای عراقی بر اثر اصابت تركش به سر، پا، دست و سينه به شهادت رسید. پيكر او را در سيدفتح‌الله شهرستان زادگاهش به خاک سپردند.

فرازی از وصیت‌نامه شهید «حبیب‌اله عسکری محمدآبادی» را در ادامه مرور می‌کنیم:

خدایا؛ اگر جزء به ریختن خون من راهت به پیش نمی‌رود بگذار، تا قطره ناچیز خون من در دریای بیکران شهیدان حل شود و همچون سیلابی از ریشه برکنده بگذار تا خون من فدایت شود. خدایا؛ خودت افتخار می‌کنم خونم را با خون شهدا به من عطا فرما. خدایا؛ خودت را دیه خون من قرار ده.

پروردگارا؛ امید رحمت از تو دارم. ناامیدم نکن و ای کریما جنود خود را بر کافران و شرکان و منافقان پیروز بفرما. «إلهِى رِضاً بِقَضائِکَ تَسلِیمًا لأمْرِکَ لا مَعبودَ سِواکَ» ای چهارده معصوم(ع) به شماها توسل می‌جویم تا در پیشگاه خدا رو سفید باشم. و ای امام ملت. ای جان جانان و ای وجودم در نامت خلاصه می‌شود مرا از فیض دعایت محروم مکن.

مادرم خود را در فراق من رنج مده، چرا که فرزندی را از دست دادی و در مقابل مادر تمام فرزندان شهیدان همواره شاهد هستی و می‌بینی که چه مسئولیت سنگینی بر دوشت نهاده است و بدان که بهشت در زیر پای مادران است.

پدر و مادرم بدانید که خدای تبارک و تعالی برایتان اجری عظیم در نظر گرفته است، چون که شما فرزندتان راه قربانگاه عشق به دیار ستیز حق علیه باطل فرستادید. محکم باشید و از قربانی شدن این هدیه‌تان با آغوش باز استقبال کنید.

پدر و مادرم بعد از شهادتم یکی از اسطوره‌های صبر و مقاومت و پایمردی باشید، مبادا در مراسمم لباس سیاه به تن کنید. پدر عزیز و مادر گرامی‌ام دوستان خوبم، آشنایان عزیزم بدانید بدانید آنگاه که من به سعادت شهادت نائل شوم آن زمان هنگام عروسی من با بزرگترین است و آن شادترین و پُرشکوه‌ترین زمان برایم خواهد بود.

و ای عزیزان از شما سوال می‌کنم که در شب عروسی و جشن و شادی جوان لباس سیاه به تن می‌کنید؟ و گریه می‌کنید؟ و بر سر و سینه می‌کوبید؟ و من راضی نیستم به خاطر مرگم لباس سیاه به تن کنیم و گریه کنید. من راهم را انتخاب کردم و تا آخرین قطره خونم ایستاده‌ام و به یاد خدا خواهم ایستاد.

 دستخطِ وصیت‌نامه شهید «حبیب‌اله عسکری محمدآبادی»
دستخطِ وصیت‌نامه شهید «حبیب‌اله عسکری محمدآبادی»
 دستخطِ وصیت‌نامه شهید «حبیب‌اله عسکری محمدآبادی»
دستخطِ وصیت‌نامه شهید «حبیب‌اله عسکری محمدآبادی»

انتهای پیام/

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده