شهیدی که برای مادرش صبر زینب‌گونه می‌خواست
به گزارش نوید شاهد شهرستان‌های استان تهران، شهید «رحمان محمودپور قشلاقی»، یادگار اثبات (فوت ۱۳۵۹) و محبوبه یکم شهریور ماه سال ۱۳۴۲ در شهرستان تهران چشم به جهان گشود. او تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. کارگر تعمیرگاه خودرو بود. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. این شهید گرانقدر سیزدهم آبان ماه سال ۱۳۶۲ با سمت بی‌سیم‌چی در ارتفاعات کانی مانگا عراق بر اثر اصابت گلوله به سر به شهادت رسید. مزار وی در بهشت زهرا زادگاهش قرار دارد.
روایتی مادرانه از شهید «رحمان محمودپور» را در ادامه می‌خوانید:
شهید روز حرکت به جبهه، مادر خود را چنین مورد خطاب قرار داده بود؛ اگر این دفعه سالم برگشتم معلوم می‌شود هنوز به آن درجه نرسیدم که لیاقت شهید شدن را داشته باشم.
اما مادر جان، اگر من لیاقت شهادت داشتم و شهید شدم از تو می‌خواهم که زینب گونه عمل کنی در مجالس عزا گریه نکنی تا منافقان بگویند برای از دست دادن پسرش گریه می‌کند و یا حرف‌های دیگری که می‌زنند. البته وقتی کسی در خانه نبود گریه کن، وقتی بیرون می‌روی خوشحال باش و افتخار کن که پسرت در راه خدا کشته شده است. نه در راه ضدخدا، و به نقل قول یکی دیگر از افراد خانواده‌اش: قبل از جبهه رفتن مهربان و خوش اخلاق بود ولی بعد از آن این صفات بیشتر گشته و همیشه بیان می‌کرد: خوش خلقی نصف دین است.
که شاید هم با این بیان پیامبر گرامی اسلام(ص) آشنایی داشته است که فرمودند:
«إِنَّمَا بُعِثْتُ لِأُتَمِّمَ مَکَارِمَ الْأَخْلَاق» جز به راه گسترش اخلاق نیکو آفریده نشده‌ام.
در نامه‌ای هم که از جبهه فرستاده بود به اعضای خانواده خود سفارش کرده بود، که اینجا جایمان بسیار خوب است و از شما تقاضا دارم که از دوری من ناراحت نشوید و در پشت جبهه از خط حزب الله کاملاً دفاع کنید و در دعاهای کمیل و نماز جمعه مرتب شرکت کنید.
انتهای پیام/
