روایتی داستانی از زندگی شهید مدافع حرم مهدی ثامنی راد در کتاب «مدافع بانو»

• واقعاً راست می‌گی؟ چقدر خوب! عجب خبر قشنگی بود! واااای نمی دونی دلم میخواد پرواز کنم.

آقامهدی رروبه روی یکی از بچه های مسجد مهدیه ایستاده بود و داشت از احساس خوشحالی اش می گفت. سینه ای صاف کرد و ادامه داد:

• پس بهتره هر چی زودتر بریم داخل جلسه ببینیم چه خبره.بزرگترها و چند نفر دیگر که تقریباً هم سن و سال آقامهدی بودند دور هم توی مسجد نشستند. حاج آقا که یکی از بزرگترهای مسجد بود گفت: «برای کمک به نیازمندان و ایتام بهتره یه خبریه بزنیم. خیلی از مردم به کمک نیاز دارن. خیریه یکی از بهترین مکان هایی هست که می تونه به این افراد کمک کنه و حداقل تا جایی که توان باشه از مشکلاتشون کم کنه.»

حاضرین در جلسه یکی از دیگری شروع کردند به صحبت. نتیجه این شد که یک انجمن حمایت از ایتام دزده شود. آقامهدی رو به بزرگترهای مسجد کرد و گفت: «چه تصمیم خوبی! دستتون درد نکنه. این طوری بنده های خدایی که وضع مالی درست و درمونی ندارن می تونن کمی به زندگی شون رونق بدن.»

انتهای پیام/