آینده سازان بدانند انقلاب در برابر چه بهای گزافی به دست ما رسیده است

به گزارش نوید شاهد شهرستان‌های استان تهران، شهید «سیدداود سجادیان»، یادگار سیدحمزه و حلیمه خاتون سوم دی ماه سال ۱۳۴۰ در دماوند چشم به جهان گشود. او تا پایان مقطع ابتدایی درس خواند. پاسدار بود. سال ۱۳۵۷ ازدواج کرد و صاحب یک دختر شد. این شهید گرانقدر دهم اردیبهشت سال ۱۳۶۱ با سمت مسئول تخریب در ام الرصاص عراق به شهادت رسید. مزار او در بهشت زهرای تهران واقع است. پدر و برادرانش سیدحمزه و سیدکاظم و سیدابوالقاسم و سیدکریم نیز شهید شده‌اند.

فرازهایی از وصیت‌نامه شهید سادات «سیدداود سجادیان» را در ادامه می‌خوانید:

زنده هستم و تحت هیچ شرایطی زیر بار ظلم ابر جنایتکارها نخواهیم رفت. از چه بترسیم؟ از نور؟ این خفاشان شب و شب پرستان چون صدام ما را از خود می‌ترسانند ولی ما همیشه در انتظار تو بودیم.

آخرین سخنمان با امت شهید پرور ایران این است بدانید که من اولین شهید نبودم و آخرین آنان نیز نخواهم بود چرا که تا ظلم هست ما هستیم و تا ما هستیم مبارزه هست چرا که:

ما زنده به آنیم که آرام نگیریم  ***  موجیم که آسودگی ما عدم ماست

مادرم اگر اسلام نباشد بودن ما بی‌معناست. پس افتخار کن و با شادی خود دشمنان اسلام را نامید کن و در سوگ من اشک نریز و صبر پیشه کن چرا که درس خوانده در مکتب حضرت زینب (س) هستی که در مرگ شهدای کربلا صبر کرد.

در آخر سخنی با همسرم: افتخار می‌کنم که مانند تو همسری دارم که هم شریک زندگی و هم معلم بودی که شغل پیامبری است. به توصیه می‌کنم در کلاس درس از حماسه‌ها بگویی و بگو که چه ظلم‌ها که بر ملت ما نرفته، بگو تا این آینده سازان بدانند انقلاب در برابر چه بهای گزافی به دست ما رسیده تا آن را مانند جان حفظ کنند و مربی فرزندی خواهی شد که باید به او بیاموزی راه سرخ پدر را بپیماید.

انتهای پیام/