خواهرم! حجاب تو کوبنده‌تر از سرخی خون من است
به گزارش نوید شاهد شهرستان‌های استان تهران، شهید حمیدرضا میرزایی، یادگار «علی» و «عالمتاج» پنجم تیرماه سال ۱۳۴۶ در شهرستان تهران دیده به جهان گشود. او دانش آموز دوم متوسطه بود. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. این شهید گرانقدر بیست و نهم آبان ماه سال ۱۳۶۲ در فکه به شهادت رسید. پیکر وی مدت‌ها در منطقه بر جا ماند و سوم مرداد ماه سال ۱۳۷۳ پس از تفحص در بهشت زهرای زادگاهش به خاک سپرده شد.
وصیت‌نامه شهید «حمیدرضا میرزایی» را در ادامه مرور می‌کنیم:
«بسم الله الرحمن الرحیم»
«مَن طَلَبَنی وَجَدَنی، و مَن وَجَدنی عَرَفَنی، و مَن عَرَفَنی احَبّنی و مَن احَبّنی عَشَقَنی، و مَن عَشَقَنی عَشَقْتُهُ، و مَن عَشَقْتُهُ قَتَلْتُهُ، و من قَتَلْتُهُ فَعَلَی دِیتُهُ، و مَن علی دیتُه فانا دِیتُه»
آنکس که مرا طلب کند بیابد و آنکس که مرا یافت می شناسد و آنکس که مرا شناخت دوستم می دارد و آنکس که دوستم داشت به من عشق می ورزد، و آنکس که به من عشق ورزید من نیز به او عشق می ورزم، و آنکس که به او عشق ورزیدم می کشم او را، و آنکس را که می‌کشم خونبهایش بر من واجب است و آنکس که خونبهایش بر من واجب است من خودم خونبهایش هستم.
به نام الله پاسدار حرمت خون شهیدان، با سلام و درود به رهبر کبیر انقلاب و خانواده شهداء
از نوشتن وصیت نامه من این است که هشداری به جوانان ناآگاه و مادران ناآگاه باشد، ای جوانان نکند در رختخواب ذلت بمیرید که حسن (ع) در میدان نبرد شهید شد و ای جوانان مبادا در غفلت بمیرید که علی (ع) در محراب عبادت شهید شد و مبادا در حال بی تفاونی بمیرید که علی اکبر حسین (ع) در راه حسین (ع) و با هدف شهید شد.
ای مادران مبادا از رفتن فرزندانتان به جبهه جلوگیری کنید که فردا در محضر خدا نمی‌توانید جواب زینب(س) را بدهید که تحمل 72 شهید را نمود، هم مثل خاندان (وهب) جوانانتان را به جبهه‌های نبرد بفرستید و حتی جسد آنان را هم تحویل نگیرید، زیرا مادر وهب فرمود سری را که در راه او قدم بردارید و هرگز دشمنان بین شما تفرقه نیندازند و شما را از روحانیت متعهد جدا نکنند که اگر چنین کردند روز بدبختی مسلمانان و روز جشن ابرقدرتهاست.
حضورتان را در جبهه‌های حق بر علیه باطل ثابت نگهدارید، برای اسلام بیشتر دقیق شوید و سعی کنید عظمت او را بیابید و خود را تسلیم او سازید و صداقت و اخلاص خود را همچنان حفظ کنید.
اگر فیض شهادت نصیبم گشت آنانکه پیرو خط سرخ امام خمینی (ره) نیستند به ولایت او اعتقاد ندارند بر من نگریند و بر جنازه من حاضر نشوند، اما باشد که دعاء شهداء آنان را نیز متحول سازد و به رحمت الهی نزدیکشان کند.
سلام مرا به رهبر عزیزم برسانید و بگوئید تا آخرین قطره خونم سنگر اسلام را ترک خواهم کرد. با خدا پیمان می‌بندم که در تمام عاشوراها و در کربلاها با حسین (ع) همراه باشم و سنگر او را خالی نکنم تا هنگامی که همه احکام اسلام در زیر پرچم امام زمان (عج) به اجرا در آید.
وصیتی به برادران مسجد باب الحوائج و کلیه بسیجیان دارم و آن این است که اخلاق اسلامی که از مکتب روشنی بخش اسلام به دست آورده‌اید همیشه و در هر کجا حفظ کنید و پشتیبانی خود را از روحانیت مبارز در مقابل منافقین ابراز کنید، وصیتی به مادرم دارم و آن این است که همانند زینب باشی و مثل مادران شهیدان دیگر، صبر و بردباری کنی.
وصیتی به خواهرم دارم که مانند خواهران شهداء باشی و در مقابل رنجها، شکیبا باشی. وصیتی به برادرم دارم، محمد رضا جان، امیدوارم که بسیج را رها نکنید و همانند آن شبها که با هم به مسجد می‌رفتیم بروید و جای مرا در مسجد خالی نگذارید.
در خاتمه وصیتی به پدرم دارم، پدری رنج کش و کارگری دارم، پدر جان، وصیت من این است که هنگام دفن کردن من چشمانم را باز بگذارید، بخاطر اینکه منافقین نگویند که با چشمان بسته به جبهه رفت، کشته شد، ولی با چشمان باز به جبهه رفتم و شهادت را با آغوش باز پذیرفتم و دستهای مرا مشت کنید تا منافقین بدانند که تا آخرین نفس و با مشت گره کرده در مقابل دشمنان ایستادم و جنگیدم و پیش برادران دیگرم داود و یونس و مجید رفتم.
وصیتی به خواهران عزیز انقلابی هم دارم و آن این است که واقعاً زینب‌وار عمل کنید و حجاب اسلامی را حفظ کنید، چون هدف ما از جنگ فقط صرفاً برای حفظ نوامیس و دینمان است و این هم بدانید که حجاب شما کوبنده‌تر از خون ماست و با حجاب اسلامی خود مشت محکمی بر دهان یاوه گویان شرق و غرب و منافقین بزنید و نقش آنها را در گلو خفه کنید.
و من الله التوفیق
خدایا؛ خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار/ جنگ، جنگ تا پیروزی
انتهای پیام/
